محرم، ماه ايثار و از جان گذشتگی، ماه حماسه و شجاعت و جوانمردی و ماه ظلم ستيزی و مبارزه با ذلت است.

  محرم ماه شور و شعور و عشق و فرياد است. ای ماه خون، دوباره می‌آيی و سکوت تاريخ را در هم می‌شکنی و بغض ناله را از حنجره‌ها آزاد می‌سازی.بانگ کاروانت به گوش می‌آيد و عاشقان را دوباره به مهمانی فرا می‌خوانی. سلام بر حسين سيد و سالار شهيدان و ياران باوفايش. آن اصحاب شهادت طلبش که مصداق واقعی آگاهی و ايمان و شجاعت و فداکاری بودند، چه آن‌هايی که در رکابش به فيض شهادت رسيدند و چه آن‌هايی که پيش از عاشورا شهيد شدند.   مصائب امام حسين(عليه‌السلام) و اهل بيتش در اين راه آنقدر عظيم و جانسوز است که اگر همه ايام محرم هم از آن گفته شود باز هم نمی‌توان حق مطلب را به درستی ادا کرد.

ما سینه زنان رسم جنون باب نمودیم / جان و سر خود هدیه به ارباب نمودیم

از عمق درون ناله و فریاد نمودیم / با سینه زدن زلزله ایجاد نمودیم . . .

کوچه کوچه دلم پر از غوغاست / هر طرف خیمه عزا برپاست

قدسیان سوگوار و محزونند / همه هستى سیه پوش عزاست

ماه خون و خروش و ماتم شد / ماه خون خدا محرم شد . . .