منشا آن آمریکای جنوبی است. گیاهی چندساله اسن که اغلب به صورت یک ساله پرورش داده می شود. شاخه های آن منشعب و برگ ها تخم مرغی شکل است. گل های آن به صورت گل آذین خوشه مرکب یا دیهیم در محور برگ ها تشکیل می شوند گل ها معطر و ۵ لبه به قطر ۲.۵ تا ۵ سانتی متر بوده و در رنگ های قرمز، زرد، سفید، صورتی و به صورت یک رنگ یا چند رنگ مشاهده می شوند. گل ها در بعد از ظهر یا در هوای ابری باز شده و صبح بسته می شوند. ریشه های آن ژوخه ای و می توان از آن جهت افزایش استفاده کرد. ارتفاع آن ۶۰ –۹۰ سانتی متر است و در حاشیه به عنوان پس زمینه گل های باغچه کاشته می شود.
گلدهی
با کاشت بذر در اوایل بهار در تابستان به گل رفته و گلدهی آن تا اواخر تابستان ادامه دارد.
نیازها
تا حدودی سرما را تحمل می کند ولی اغلب شبیه گیاهان حساس به سرما کشت و کار می شود. نیاز به خاک زه کشی شده و نور کامل آفتاب دارد. در زمان رشد، آب فراوان نیاز دارد. در پایان فصل، بخش هوایی گیاه را می توان قطع کرد و با خاک پوش، ریشه آن را برای سال بعد حفظ کرد و یا اینکه ریشه های ژوخه ای آن را از خاک خارج کرده و شبیه ریشه های ژوخه ای گیاه مرکب آن را در محل مناسب به دور از سرما نگهداری و در بهار دوباره کشت کرد.
افزایش
با بذر و ریشه های ژوخه ای قابل افزایش است که بذر آن در بهار در محل اصلی کاشته می شود. ریشه های ژوخه ای را می توان در آب و هوای مساعد در زمین نگه داشت و یا اینکه آن ها را در محلی بدون یخبندان نگهداری و در بهار کشت کرد.
نکته :
از زیبایی های این گیاه این است که درشب به دلیل گرده افشانی گلها باز میشوندو در روز میبندد!
منبع:معرفی گل لاله عباسی