آبشار پلنگ دره واقع در شیرگاه مازندران یکی از زیباترین و جذاب ترین مسیر های طبیعت گردی استان مازندران است. از شهر زیبای شیرگاه و از پاسگاه نگهبانی منابع طبیعی حدود 13 کیلومتر جاده خاکی که با ماشین حدود یک ساعتی طول می کشد را باید طی کرد تا به این مکان زیبا و بکر رسید لازم به ذکر است که جنگل های ابتدایی مسیر بسیار زیبا و رویایی می باشند. آبشار پلنگ دره كه در شمال شرقي شهر شيرگاه قرار دارد و يكي از زيباترين مكان هاي ديدني شهر شيرگاه به حساب مي آيد. شاهد یک رودخانه ای زلال و زیبا با آبشار 8 متری و ریزش آب به حوضچه سنگی خواهید بود.
چشمههای متعدد و رودخانهای زیبا و تمیز با عمق کم نیز یکی دیگر از زیباییهای جنگل پلنگ درهجز جنگل های بکر و دست نخورده به شمار میرود. این جنگلها جانور درنده خو و خطرناک ندارند. بنابراین میتوانید مطمئن باشید خطری شما را تهدید نمیکند. در این مسیر خاکی و جنگلی حتی میتوانید دوچرخه سواری کنید. زیرا مسیر جنگل پلنگ دره شیب تند و نفسگیر ندارد. از ابتدای جاده اصلی تا خود آبشار پلنگ دره بیش از 13 کیلومتر راه نیست.
در هر وضعیت آب و هوایی می توان این مسیر را رفت و پیاده روی اجباری ندارد، با هر سن و سالی (خرد سال و افراد مسن) می توانید همسفر شوید. شایان ذکر است جهت رفتن به آبشار پلنگ دره و حوضچه سنگی، باید یک بار از عرض رودخانه (۱۵ متری) به عمق نیم متری عبور کنید از این رو دمپایی و لباس مناسب به همراه داشته باشید. پیشنهاد می شود جعبه کمک های اولیه چراغ قوه و باس و کفش مناسب به همراه داشته باشید.
الیمستان، روستایی توریستی است از توابع بخش مرکزی شهرستان آمل که در کیلومتر ۲۰ جاده هراز از آمل واقع شده است. جنگل الیمستان، محل رویش گیاه “الیما” است که در اردیبهشت ماه رشد می کند. می گویند نام جنگل الیمستان نیز برگرفته از آن می باشد. الیمستان یکی از مناطق توریستی ایران است که تورهای زیادی سالانه برای تفریح و سفر به دل طبیعت الیمستان می روند. این منطقه نگاه عکاسان داخلی و خارجی راه هم به خود جذب کرده و طبیعت بکر و زیبایی جنگل و مراتع و سر سبزی آن وصف ناشدنی است. آب مردم آن از چشمه تامین می شود و محصول آن غلات، لبنیات و عسل است.
قله الیمستان هم یکی دیگر از جاذبه های این روستا است که در زمستان و بهار کوهنوردان زیادی را به خود جذب می کند. قله ای که حدود ۲۵۱۰ متر ارتفاع دارد و یکی از بهترین گزینه های کوهنوردی در زمستان به شمار می رود. اگر اهل کوهنوردی باشید، این قله با تمام جاذبه های طبیعی اطرافش بهترین گزینه سفر کوهنوردی شما به شمار خواهد رفت. در کل مسیر دامنه شرقی، قله دماوند در پیش چشمان ما است و هر لحظه با شما حرکت می کند.
اما شاید از همه جالب تر منطقه نقش پای رستم باشد که تعجب همه کوهنوردان را بر می انگیزد. نرسیده به قله جای دو شهاب سنگ بزرگ دیده می شود که حفره هایی به عمق ۱۰ متر ایجاد کرده اند. بومیان منطقه افسانه ای زیبا برای این چاله ها دارند. آنها معتقدند این گودال ها جای زانوهای رستم است که در این منطقه زانو زده و از آب دریا نوشیده است.
دورنمای بی نظیر قله دماوند، مناظر زیبای جنگلی با پوشش دشت های پر گل، منطقه را به مکانی مجذوب کننده تبدیل کرده است. قبل از رسیدن به جنگل، در ابتدای ورود به الیمستان روستایی قرار دارد که لهاش نامیده می شود که در کوهستانی معتدل و مرطوب واقع شده است.
در کل این جنگل منطقه ای است که با هوای خنک و مه آلود خود بهترین محل برای پیاده روی و لذت بردن از جاذبه های زیبایش می باشد و جاذبه هایی همچون طبیعت زیبای پاییزی جنگل های الیمستان، پیاده روی در جنگل، ارتفاعات زرشک کوه، دورنمای زیبای قله دماوند بر زیبایی آن افزوده است.
راه دسترسی به جنگل الیمستان : از آمل کیلومتر ۲۰ و از تهران، کیلومتر ۱۴۰ جاده هراز، به جاده فرعی سمت راست با تابلوی امام زاده قاسم یا امامزاده لهاش برمی خورید وارد آن شوید، در اوایل مسیر به دو راهی می رسید که باید جاده سمت چپ را دنبال کنید، جاده فرعی آسفالته باریک با پیچ و خم بسیار حدود ۷ کیلومتر است که ابتدا ما را به روستای لهاش و پس از ۵ کیلومتر مسیر خاکی به روستای الیمستان می رساند. از آنجا با پشت سر گذاشتن آبادی وارد جنگل می شویم.
اواسط بهار و اوایل پاییز بهترین فصل برای رفتن به جنگل است ولی مناظر زیبای زمستانی هم میتواند وسوسه انگیز باشد، البته بشرطی که تمامی اصول این گونه سفرها رعایت شود.
غذای کافی، لباس مناسب، جعبه کمک های اولیه، چراغ قوه، در صورت داشتن gps و یا کمک گرفتن از بومیان برای جنگل نوردی پیشنهاد می شود در شرایط مه امکان گم شدن در جنگل وجود دارد، عموما این جنگل را بی خطر می خوانند اما احتیاط را فراموش نکنید و برای حفاظت از محیط، آتش روشن نکنید یا در صورت روشن کردن از خاموش شدن آن پیش از رفتن اطمینان حاصل کنید.
اگر از جاده ی قدیم بابل به آمل بروید در چند کیلومتری آمل جاده ای به سمت جنگل و کوه می رود وپیچی که می خورد زیبایی تازه ای پیدا می شود و هر پیچی آدمی راوارد دنیای دیگر. یک سو کوه هست و جنگل دیگر سو شالیزار مزارع و باغات؛ که این مناظر چشم هر بیننده ای را نوازش می دهد. در انتهای جاده به روستای زیبای بلیران می رسیم. این روستای زیبا که در دل جنگل محصور است ، تا آمل پانزده کیلومتر فاصله دارد. روستای بلیران از شمال به روستای کمدره ازجنوب به جنگل های سرفراز شمال و کوه چلاواز شرق به جنگل های سر سبز و انبوه و رودخانه و از غرب نیز به جنگل و کوه متصل شده است. بلیران دارای پنجاه خانوار و280 نفر جمعیت می باشد. پیشینه اصلی این روستا دامداری کشاورزی ، خصوصا دامپروری می باشد. بلیران در سال 1387به عنوان منطقه شماره دو نمونه گردشگری معرفی شده است.
پارک جنگلی جوارم با مساحتی بالغ بر 365 هکتار یکی از مناطق نمونه گردشگری است که در مسیر جاده تهران ـ فیروزکوه، جایی میان شهر زیرآب و شهر شیرگاه قرار دارد. به طور دقیق تر در فاصله حدود 6 کیلومتری شمال تا شمال غربی شهر زیراب و 11 کیلومتری جنوب شهر شیرگاه و در ضلع شرقی جاده آسفالته فیروزکوه قرار دارد.
پارک جنگلی جوارم که به خاطر پوشش زیبای گیاهی دارای استعدادهای گردشگری است دارای سفره خانه سنتی، سرویس بهداشتی، آلاچیق و سکوهای اسکان و محوطه بازی کودکان، ساختمان نگهبانی، جاده آسفالت و شن ریزی مناسب و سه محوطه پیک نیک، نمازخانه و فروشگاه است که این امکانات این پارک جنگلی را آماده پذیرایی از مسافران و گردشگران کرده است. همچنین باید اشاره کرد که با نصب دکل تقویت آنتن تلفن همراه اکثر این منطقه آنتن دهی خوبی دارد.
از جمله گونههای جانوری رایج در این جنگلها می توان به گراز، شغال، شوکا، خرگوش، گرگ، جوجه تیغی (تشی)، قرقاول، ابیا، قمری، فاخته و… اشاره کرد. که البته شکار حیوانات و پرندگان داخل عرصه ممنوع می باشد.
از جمله گونههای گیاهی رایج در جنگلهای جوارم می توان به ممرز، انجیلی، راش، کلهو، افرا، توسکا، گردو، کرات، شب، خسب، بلوط، لرگ، شیردار، توت آزاد، انجیر و نمدار و…است همچنین چشمههای متعدد، مناظر چشم نواز و بکر از جمله ویژگیهای بارز جنگل جوارم هستند.
در حال حاضر جنگل جوارم از آب آشامیدنی برخوردار بوده و این امر به همراه فضای بسیار زیبای آن با ده ها جاذبه طبیعی و جاده و راه اهن زیبای سراسری عوامل بیتوته گردشگران زیادی را بویژه در فصل تابستان فراهم آورده است.
توضیحات تکمیلی برای دسترسی به پارک جنگلی جوارم سوادکوه :
به عبارتی دیگر پس از عبور از زیرآب، 6 کیلومتر که به سمت شیرگاه بروید، در سمت راست جاده به مسیر فرعی برخورد میکنید که به سمت پارک جنگلی جوارم میرود که این جاده به صورت کامل آسفالته است.
جنگل هیرکانی بازمانده دوره سوم زمین شناسی و غنی از نظر گونههای بومی و باستانی است. در حالی که اکثر نقاط اروپا و سیبری این جنگلها قادر به بقاء در مقابل سرما نبودند، به دلیل اقلیم معتدلتر حاشیه دریای خزر جنگل هیرکانی در این منطقه به حیات خود ادامه داد و برخی گونه ها به تدریج بومی این جنگلها شدند. در حال حاضر 150 گونه بومی (آندمیک) درختی و بوتهای در جنگل هیرکانی وجود دارد که شمشاد ( Buxus hyrcana) و انجیلی(Parrotia persica ) از این جملهاند.
از نظر جغرافیای جنگل، جنگل های خزری شمال ایران، به طور کلی جزء جنگل های سبز تابستانی یا جنگل های پهن برگ خزان کننده به شمار می آیند که دارای جنگل های مدیترانه ای نیز می باشد که به جنگل های هیرکانی مشهورند.
جنگل های خزری به صورت نوار باریک و بلندی روی دامنه شمالی سلسله جبال البرز ظاهر شده است. طول این نوار حدود 800 کلیومتر و عرض آن بین 20 تا 70 کیلومتر در نوسان است. جنگل های شمال ایران از آستارا شروع و تا دره گلیداغی بجنورد ادامه می یابد.گسترش عمودی آن از سطح دریا شروع و تا ارتفاع حداکثر 2800 متر ادامه می یابد.
مساحت این جنگل ها در اوایل قرن جاری، دهه 20 به 6/3 میلیون هکتار بالغ برآورد شده است. با شروع بهره برداری تجاری از جنگل های مزبور و همچنین چرای مفرط و قطع بی رویه، این سطح دائما رو به کاهش نهاده است. به طوریکه امروزه حدود 9/1 میلیون هکتار جنگل در این منطقه باقی مانده که از این مقدار فقط 2/1 میلیون جزء جنگل های مرغوب و تجاری محسوب میشود.
جنگل های شمال از نظر تعداد گونه درختی و درختچه ای جزء جنگل های غنی از گونه محسوب می شوند و تقریبا 80 گونه درختی(به طورعمده پهن برگ) و 50 گونه درختچه ای به صورت طبیعی در این جنگل ها یافت می شود.
2-دامنه های متوسط (عمدتا انجیلی ممرزستان , بلوط ممرزستان)
3-دامنه های مرتفع (راشستان و راش – ممرزستان)
4-جوامع ارتفاعات فوقانی و مرز جنگل (شامل گونه های غالب اوری , لور , سرو سابینا و کامونیس).
جوامع راش – مشهورترین و گسترده ترین گونه درختی جنگلهای کوهستانی شمال – کلیماکس بخش وسیعی از جنگلهای هیرکانی را به خود اختصاص داده اند.
از مشهورترین درختان آن می توان راش، بلوط، توسکا، ممرز، افرا، انجیلی، نارون، زبان گنجشک، گیلاس وحشی، بارانک، سرخدار، نمدار، شمشاد، لرگ، لیلکی، خرمندی، آزاد، انجیر و… را نام برد.از درختچه های این جنگلها نیز ازگیل، زالزالک، زغال اخته، الوچه وحشی، انار، جل، خاس، کوله خاس، سیب وحشی و… قابل ذکر هستند.
چهره متفاوتی از این جنگلها نیز در اذربایجان شرقی و در منطقه ارسباران به چشم میخورد که به عقیده برخی جنگلشناسان مستقلا با نام جنگلهای ارسباران در طبقه بندی جنگلهای ایران یاد می شود.
اقلیم شمال ایران در حقیقت یک اقلیم نیمه مدیترانه ی است که دارای آب و هوای معتدل و مرطوب است. میزان بارش سالانه به طور متوسط 1000 میلی متر است که بیشترین آن در قسمت های غربی و کمترین آن در نواحی شرقی است. به طور متوسط میزان بارندگی از غرب به شرق کاهش می یابد، حداکثر میزان بارش اندازه گیری شده در حدود 2000 میلی متر و حداقل 600 میلی تر در سال می باشد. پراکنش بارندگی در طول سال کاملا منظم نیست. بیشترین مقدار بارندگی در فصول بهار و پاییز و کمترین آن در تابستان است. طول دوره خشکی نیز از غرب به شرق افزایش می یابد. به طور متوسط طول دوره خشکی در غرب یک ماه، مناطق مرکزی 2 ماه و در قسمت های شرقی گاهی به 3 ماه در سال نیز می رسد. درجه حرارت متوسط سالانه یین 15 تا 18 درجه سانتی گراد است. میانگین گرمترین ماه سال بین 28 تا 35 درجه و سردترین ماه سال بین 1 درجه بالای صفر تا 4 درجه زیر صفر می باشد.
جوامع حیوانی در جنگل های هیرکانی:
1- پرندگان:
گنجشک سانان، سار، دارکوب، اردک نوک پهن که در پائیز مهمان جنگل های هیرکانی است، قرقاول خزری گونه در حال انقراض، کبک، بلدرچین، کبوتر جنگلی، قرقی، شاهین، قوش، دال (کرکس)، عقاب، جغد، اردک اره (اردک خاکستری یا مرمری هم گویند)
2- پستانداران و چهارپایان:
مرال، شوکا، کل و بز در اکثر نقاط منقرض شده به جز بخشی در پارک ملی گلستان و جنگل های هیرکانی آمل، پلنگ، گرگ، گراز، خرس قهوه ای (رنگ قهو ه ای مایل به حنائی داره شدیدا دارای چشمانی ضعیف ولی داری حس بویایی و شنوائی قوی هستش، روباه سر دم سیاه (مختص جنگل های هیرکانی)، شغال، سمور، خارپشت (جوجه تیغی)، چوله (تشی)، خرگوش، موش جنگلی، گورکن، گربه وحشی، جنگل های هیرکانی آمل زیست گاه و محل کشف اسبچه خزر (کاسپین) نیز می باشد.
پارک جنگلی کشپل یا تفرجگاه جنگلی کشپل چمستان در شهرستان نور مازندران در شهر چمستان در مسیر ییلاقی لاویج و در حد فاصله دوونیم کیلومتری از چمستان با موقعیت جغرافیایی از شمال به جاده نورـ چمستان و از جنوب به کوه لاویج و آب گرم لاویج و شرق به جنگل های چمستان و از غرب به لاویج رود و شهرک صنعتی چمستان واقع شده است. این عرصه به مساحت ۷/۲۱ هکتار میباشد و از نظر پوشش نیز دارای شش تیپ جنگلی توسکا، لرک، بلوط، افرا، ممرز، انجیلی است
پارك جنگلي كشپل به لحاظ دارا بودن چشمه هاي آب فراوان حائز اهميت بوده به گونه اي كه در مجموع در محدوده ي تفرجگاه كشپل ده چشمه با دبي متوسط 3 تا 5/0 ليتر در ثانيه شناسايي شده اند ضمن اين كه رودخانه لاويج رود نيز از كنار اين پارك زيبا عبور مي نمايد.
امكانات و تجهيزات موجود در پارك جنگلي كشپل :
آلاچیق، رستوران، قهوه خانه سنتي، فروشگاه مواد غذايي، چشمه هاي آب معدني، راه پلكاني براي پياده روي به عرصه ي بالادست، تاسيسات روشنايي، آلاچيق، سكو براي استقرار چادر، نمازخانه، سرويس بهداشتي، تلفن عمومي، محيط بازي كودكان و..
یكي از مرتفع ترين روستاي ييلاقي استان مازندران است كه در جنوب بابل در بخش بندپي غربي (روستاي ديوا) واقع شده است .از سطح دريا حدود ۲۷۰۰ مـــتر ارتفاع داره كه اگرقله اش را فتح کنید ارتفاع به ۳۷۰۰متر از سطح درياي ازاد میرسد!!!
زمستان در این منطقه زود آغاز میشود و دیر به پایان میرسد و میتوان گفت نزدیک به هفت ماه سال همه جا پوشیده از برف است و سرمای طاقتفرسایی همه جا را فرا میگیرد به همین سبب در این فصل روستا خالی از سکنه میشود ولی فيلبند در تابستان ها بيش از هزار ودويست خانوار جمعيت دارد.در فصل بهار وپاييز در يك نيم روز ممكن است همه پديده هاي جوي از قبيل ابرو مه و باران و برف و تگرگ و رگبار و ناگهان رنگين كمان و هواي صاف و آفتابي را بدون لكه ابري مشاهده كنيد طوری که به پدیدههای پیش آمده شک کنید که آیا همه این پدیدهها در یک روز رخ داده است!؟ تنوع هوا زيبايي هاي طبيعت ، مناظر و چشم اندازهاي اعجاب انگيز ودلفريبش فقط در فيل بند مي توان مشاهد كرد.
از اماكن متبركه و مذهبي فيلبند مسجد ها و دو تكيه قديمي آن را بايد نام برد. ازمحصولات زراعي فيلبند سيب زميني و چغندر مي باشد كه سيب زميني فيلبند است و در منطقه از معروفيت خاصي برخوردار است . نزديك ترين راه ارتباطي فيلبند به جاده اصلي راه پرپيچ و خمي است كه از فيلبند بطول ۴۵ كيلومتر دركيلومتر ۲۵ آمل به جاده هراز (سه راه منگل) مي پيوندد بعد از گذشت از روستاي تاريخي و قشنگ سنگچال به فیلبند میرسیم.
کوهنوردان بسیاری برای بالا رفتن از قلههای فیلبند و امامزاده قاسم به این منطقه میآیند که البته قابل توجه است با اینکه قله فیلبند با بلندای ۳۲۵۰ متر در این منطقه قرار دارد، اما مردم خود روستا چنین قلهای را نمیشناسند و معتقدند بلندترین نقطهای که روستا در آن قرار دارد، قله فیلبند نامیده میشود. دوچرخهسواران و دوستداران مسافرت با دوچرخه میتوانند با انتخاب مسیر جاده هراز به روستای فیلبند به راحتی مسیر را طی کرده چرا که مسیر جاده هراز تا روستای فیلبند – که نزدیک به ۴۰ کیلومتر است- آسفالت شده و شیب مناسبی دارد و دوچرخهسواران به آسانی میتوانند با رکابزدن به روستای زیبای فیلبند دسترسی پیدا کنند.
روستای فیلبند از چند چشمه آب معدنی نیز برخوردار است که برخی از آنها بسیار کوچکند. وجود فلوئور كافي در آب چشمه هاي اين منطقه در استخوان بندي مردمانش تأثير بسزايي دارد .چشمه لار که یکی از چشمههای کوچک این روستا به حساب میآید، دارای املاح معدنی بسیار خوبی است که برای برطرفکردن دردهای کلیه مناسب است. علاوه بر دوستداران طبیعت، بیشترین گردشگران و مسافران این منطقه را بیماران و کوهنوردان تشکیل میدهند. کوهنوردان به صورت گروهی به این منطقه سفر میکنند.
به دلیل این که این منطقه، منطقهای کوهستانی به حساب میآید از گیاهان دارویی خاصی برخوردار است و بسیاری از افرادی که در زمینه گیاهان دارویی و کشت یا گردآوری این گیاهان دارویی فعالیت میکنند، در فصلهای مختلف راهی این منطقه میشوند تا از گیاهان دارویی این منطقه استفاده و بهره لازم را ببرند.
یکی از زیباییهای فیلبند این است که این روستا بر فراز ابرها قرار دارد و بیشتر روزها همه جا را ابر و مه فراگرفته است و چشماندازی زیبا را به وجود میآورد.در صورتی که ابر و مه وجود نداشته باشد و هوا به طور کامل صاف و آفتابی باشد، میتوان از این روستا که در بلندترین نقطه منطقه است به تماشای مناظر اطراف پرداخت که در نوع خود بسیار لذتبخش بوده و تجربهای خوش را در شما ایجاد خواهد کرد.
اغلب ما پس از شنیدن جنگل در شاهرود به یاد جنگل ابر می افتیم و کمتر کسی با جنگل زیبای اولنگ که در نزدیکی آن قرار دارد آشنایی دارد. جنگل هایی که به دلیل ناشناخته ماندن بکر مانده و دارای پوشش گیاهی فشرده است. اکتشاف معدن ذغال سنگ موجب شد تا به فکر ساخت جاده در آن بیفتند و در پی احداث جاده طبیعت گردان توانستند به جنگل اولنگ دسترسی پیدا کنند. با الی گشت همراه شوید تا سفری داشته باشیم به این سرزمین ها و ارتفاعات سرسبز که در استان سمنان واقع شده اند.
موقعیت جغرافیایی
از شهر شاهرود ۸۰ کیلومتر به سمت شمال شرقی پیش بروید تا به جنگل اولنگ برسید. مسیر دیگر رسیدن به آن از سمت شهر رامیان در استان گلستان است که ۳۰ کیلومتر تا جنگل راه در پیش است. جنگل ۳۲۰۰ متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد و دقیقا در مرز بین آب ریزهای دامنه شمالی و جنوبی شرق رشته کوه البرز است. جنگل اولنگ در واقع امتداد جنگل های شمال کشور است که از استان گلستان به سمت شاهرود امتداد یافته است. شمال آن جنگل های استان گلستان و غرب، شرق و جنوب آن ارتفاعات شهر شاهرود است. ارتفاع بالا موجب کاهش میانگین دما درمنطقه شده و همچنین از دل کوه ها چشمه ها جوشیده و رودها جاری گشته که موجب ایجاد شرایط ایده آل برای رویش درختان گوناگون و تنوع زندگی جانوری شده است. در ادامه می توانید موقعیت دقیق آن را روی نقشه مشاهده و بررسی کنید.
آب و هوا
جنگل اولنگ با ارتفاع ۳۱۰۰ تا ۳۲۰۰ متری از سطح دریا دو دامنه آب ریز شمالی و جنوبی شرق رشته کوه البرز را از یکدیگر جدا می کند که همین امر موجب شده دو نوع شرایط آب و هوایی متفاوت بر منطقه حاکم شود. در شمال آن رطوبت بیشتری وجود دارد و سرزمین ها در دسته مناطق سرد و مرطوب قرار می گیرند ولی در جنوب که بارندگی کم تر است زمین ها نیمه خشک و سرد هستند. میانگین دمای جنگل حدود ۱۲ درجه سانتی گرد در طول سال است و در مناطق مرطوب شمالی سالیانه ۵۵۰ میلی لیتر باران می بارد. هرچه به سمت جنوب پیش می رویم از بارندگی کاسته شده و در نهایت میانگین آن در مناطق جنوبی به چیزی ما بین ۳۵۰ تا ۴۰۰ میلی لیتر کاهش می یابد. میزان تبخیر در جنگل ۷۰۰ میلی لیتر است.
انواع گیاهان:
به دلیل وجود دو شرایط آب و هوایی متفاوت در دامنه های شمالی و جنوبی جنگل پوشش گیاهی نیز به دو گونه متفاوت تقسیم می شود. که می توان آن ها را به گونه های مرتعی و جنگلی دسته بندی کرد. قسمت های شمالی با پوشش گیاهی جنگلی پوشیده شده و از نوع جنگل های خزری است. از مهم ترین و بیشترین درخت ها و درختچه های آن می توان زرشک کوهی، اسپند، بلوط، ممرز، افرا، شیردار، ولیک، ازگیل (کندس) و کرکو را نام برد. دامنه های جنوبی را مراتع پوشانده اند که از مهم ترین و گسترده ترین گیاهان آن می توان استیپا، فستوکا، برموس و اگروپایرون به همراه درمنه، چوبک، کلاه میرحسن وسالویا را نام برد.
انواع جانوران:
پوشش جنگلی و گیاهی منطقه، دورماندنش از دست انسان ها و وجود آب موجب شده تا حیوانات زیادی شامل گونه های مختلف پستانداران، پرندگان و خزندگان به آن پناه بیاورند و در آن زندگی کنند. به دلیل وجود پوشش گیاهی بسیار متراکم به ویژه در مناطق شمالی امکان کمی وجود دارد که در نزدیکی جاده و محل گذر انسان ها بتوان با این حیوانات رو به رو شد. از جانوارن زیست کننده در جنگل های اولنگ می توان به خرس قهوهای، گرگ، پلنگ، خوک وحشی، شغال، روباه، خرگوش، کل و بز، شوکا و از پرندگان کبک، کبوتر جنگلی، بلدرچین، عقاب جنگلی، کرکس، شاهین، فاخته و قرقاول اشاره کرد.
تخریب جنگل ها
متاسفانه حتی جنگل های کم تر شناخته شده نیز از تخریب انسان ها در امان نبوده اند. پس از کشف معدن ذغال سنگ جاده ای در میان جنگل تاسیس گشت که موجب تخریب جنگل شد. علاوه بر آن بهره برداری از این معدن همواره پیامدهای منفی برای منطقه در پی دارد. جاده با تمامی پیامدهای منفی باعث شد گردشگران به علاقه مندان بتوانند به سادگی به دل جنگل بروند و از طبیعت زیبایی آن استفاده کنند. امیدواریم اگر شما تصمیم دارید جزو گردشگران این جنگل های دیدنی باشید از روشن کردن آتش و ریختن زباله های تجزیه ناپذیر در دل طبیعت پرهیز کنید تا آیندگان نیز بتوانند از این طبیعت زیبا بهره مند شوند.
آبشار شیر آباد
اگر از سمت رامیان کمی به سمت شمال غربی پیش بروید به پارک جنگلی شیر آباد می رسید که در دل این جنگل های زیبا آبشاری هفت طبقه قرار گرفته است. بلندترین آبشار بیش از ۳۰ متر ارتفاع دارد. آبشار اول به سادگی قابل بازدید همگان است برای دیدن آبشار دوم و دیگر آبشارها باید جنگل نوردی کنید. آخرین آبشار یعنی آبشار هفتم با ریزشگاهی به طول ۳۰ متر بزرگ ترین است و در پای آن حوضچه ای به عمق ۸۰ متر تشکیل شده است. علاوه بر طبیعت فوق العاده زیبای مسیر و آبشارهای دیدنی چندین غار نیز در طول مسیر هستند که معروف ترین آن ها دیو سپید و سمندر هستند.
گردشگری
متاسفانه شرایط گردشگری منطقه ضعیف است و امکانات اقامت مناسب در آن وجود ندارد. بازدید کنندگان می توان اقامت در شهرهای اطراف را انتخاب کنند و یا به برپایی کمپ و چادر در دل جنگل بپردازند. آب و هوای منطقه کوهستانی و سرد است به نحوی که تقریبا ۹۸ روز از سال در آن یخ بندان وجود دارد. زمستان های جنگل اولنگ برفی، بهار و پاییز آن پرباران است. بهترین فصل برای گردشگران از اواخر فصل بهار تا انتهای فصل گرم تابستان است.
در اطراف جنگل جاذبه های گردشگری دیگری نیز قرار دارند که یکی از آن ها مجموعه بسطام است. مجموعه تاریخی بسطام قدمتی بیش از هزار ساله دارد و افراد مشهوری چون بایزید بسطامی در آن متولد شده اند.این شهر پر از دیدنی های تاریخی است که اگر علاقه مند به آثار تاریخی هستید و زمان لازم را دارید حتما زمانی را به بازدید از آن اختصاص دهید.
یکی از زیباترین جنگل های ایران، جنگل فندقلو است، جنگلی در نزدیکی گردنه حیران که بهارها با گلهای بابونه فرش میشود.
جنگل فندقلو کجاست؟
غربیترین بخش جنگل های هیرکانی، جنگلفندقلوست که در نزدیکی دره حیران و جنوب نمین قرار گرفته.
سرراستترین راه رفتن به جنگل فندقلو این است که از تهران تا اردبیل برویم. از اردبیل که بهطرف آستارا حرکت کنیم، تابلوی راهنمای جنگل را قبل از نمین میبینیم. از تهران تا این جنگل حدود ۸ ساعت راه است. همچنین میتوانیم در گردنه حیران روستای گیلده را پیدا کنیم که راه جنگل از آن میگذرد.
گزینه بعدی این است که از گیلان بگذریم. اتوبان کرج را تا قزوین، منجیل، رودبار، خلخال و اردبیل ادامه بدهیم تا سر از جنگل درآوریم. این مسیر طولانیتر است و ۹ ساعتی طول میکشد.
در گردنه حیران تلهکابینی وجود دارد که به جنگل دسترسی دارد. باید ماشین را در پارکینگ پارک کنیم و با تلهکابین به بالای جنگل برویم.
از جنگل فندقلو تا فرودگاه اردبیل ۴۰ دقیقه و تا نمین نیم ساعتی راه است.
وسعت این جنگل حدود ۲۵ کیلومتر است و ارتفاعش از سطح دریا ۱۵۰۰ متر است که به ۱۸۵۰ هم میرسد.
چرا باید اینجا را ببینیم؟
این جنگل میلیونها سال عمر دارند و بخشی از جنگلهای هیرکانی به حساب میآیند. همانطور که از اسم جنگل هم میشود فهمید، تا دلتان بخواهد اینجا درخت فندق هست. حدود یک چهارم از درختان این منطقه، فندق وحشی دارند. البته در این جنگل، ۱۹ گونه درخت دیگر هم هست، مثل راش، ممرز، تمشک، ترشک، بیدمشک، بلوط، راش، ازگیل، به و سیب وحشی.
حیوانات زیادی هم بین این درختان انبوه زندگی میکنند، مثل خرس قهوهای و سمور. پرندهها در بین شاخ و برگ درختان لانه دارند و کبک و عقاب طلایی هم در فندقلو پیدا میشود.
پیست اسکی فندقلو
تابستانها بازار اسکی در مرتعهای سبز این جنگل داغ میشود. زمستانها هم میشود برای اسکی روی برف برنامهریزی کرد. پیست اسکی فندقلو مجهز است و امکانات کافی برای اقامت دارد.
آبگرم مشه سویی
یکی از جاذبههای جنگل فندقلو، آبگرم نمین است که اسمش را مشه سویی گذاشتهاند، آب گرمی که خاصیت درمانی هم دارد.
آبگرم نمین ۱ ساعت و نیم پیاده تا دامنه کوه با روستای گیلده فاصله دارد. این مسیر مالرو است. با رفتن به آبگرم میتوانیم از آبشاری هم که آن حوالیست، دیدن کنیم و مدتی را کنارش بگذرانیم.
جشنواره گلهای بابونه
روزهای ۲۴ و ۲۵ خرداد که روز جهانی گل و گیاه است، در این جنگل، جشنواره گلهای بابونه برپا میشود و زمین از گلهای زرد بابونه پوشیده میشود. اینجا صد نوع گیاه رشد میکند که بعضی از آنها مثل بابونه یا بومادران خاصیت درمانی دارند. در این جشنواره صنایع دستی مردم محلی هم میفروشند.
بهترین فصل سفر
تابستانها دوست داریم از گرما به یک جای خنک و باصفا پناه ببریم. پس رفتن به این جنگل در فصل گرما خیلی میچسبد، البته در بعضی از سالها تابستان اردبیل فرقی با جاهای دیگر ندارد. بنابراین باید دمای هوا را قبل از سفر چک کرد. بهار و اواخر تابستان بهترین فصل سفر به اینجاست.
اگرچه پاییز این جنگل هم تماشاییست و هنوز هوا خیلی سرد نشده.
جاذبههای نزدیک
تله کابین حیران: اگر از مسیر دیگری به جنگل آمده باشیم، خوب است در راه برگشت سوار تله کابین حیران شویم. تله کابین حیران از سال ۱۳۹۰ رونق گرفته. این تلهکابین در کیلومتر ۳۵ جاده آستارا-اردبیل، در منطقه معروف به حاجی امیر است.
دریاچه سوها:دریاچه سوها یا سوا یکی از جاهای دیدنی اردبیل است که نزدیک نمین و جنگل فندقلو قرار گرفته. از اردبیل بهطرف روستای بریس و نیارق و بعد روستای سوها باید برویم. حدود ۵ کیلومتر از راه خاکیست، اما مشکلی پیش نمیآید. اطراف دریاچه از چمن پوشیده شده و خیلی باصفاست.
کجا اقامت کنیم؟
در تلهکابین حیران و پیست اسکی فندقلو امکان اقامت برای گردشگران وجود دارد. در جنگل هم یک مجتمع اقامتی هست که امکانات کافی برای کمپینگ دارد. اگر هوس کمپینگ به سرمان زد، لباس خیلی گرم و پتوی اضافی هم لازم داریم.
بعضیها بعد از چند ساعت گشتوگذار در جنگل، ترجیح میدهند به اردبیل بروند و شب را آنجا بمانند. در اردبیل چند هتل ۳ ستاره هست که قیمت متفاوتی دارد. کمترین قیمت رزرو هتل در اردبیل ۵۲ هزار تومان است. در روستای حیران هم میتوانیم خانه یا ویلا اجاره کنیم.
جنگل الیمستان در آمل، محل رویش گیاه «الیما» است که در اردیبهشت ماه رشد میکند. میگویند نام جنگل الیمستان نیز برگرفته از آن است. اختلاف دما و تنوع پوشش در طول مسیر الیمستانبسیار مثالزدنی است. در جایی، هوای مسیر آفتابی و شرجی است، جای دیگر مطبوع و بهاری. جایی مه است و خنک، جای دیگری باد تندی میآید، یکجا انبوه جنگل است، مسیر بعدی تبدیل به دشت میشود. قله الیمستان یکی دیگر از جاذبههای روستای الیمستان است که با زمستانهای پر برف و بهارهای همیشه سرسبز، کوهنوردان زیادی را به خود فرا میخواند. قلهای که حدود ۲۵۱۰ متر ارتفاع دارد و یکی از بهترین گزینههای کوهنوردی در زمستان بهشمار میرود. منطقه قلاردن در مسیر این جنگل است که در اردیبهشت ماه دارای دشت گل گاوزبان میشود. اواسط بهار و اوایل پاییز شاید بهترین فصل برای سفر به الیمستان باشد.