برچسب: درمان بیماری

چگونه پیچ خوردگی مچ پا را درمان کنیم

بیشتر پیچ خوردگی های جزئی قوزک پا می توانند در خانه درمان شوند، اما مواد جدی تر نیازمند توجه پزشکی هستند و ممکن است به انجام عمل جراحی نیز نیاز باشد.
پیچ خوردگی قوزک پا شایع ترین آسیب مچ پا محسوب می شود. این آسیب دیدگی زمانی رخ می دهد که یک یا تعداد بیشتری از رباط ها دچار کشیدگی، پیچ خوردگی یا پارگی می شوند. در یک پیچ خوردگی جزئی، فیبرهای درون رباط کشیده می شوند، اما در موارد جدی تر، رباط ممکن است دچار پارگی شود.

به نقل از “ریدرز دایجست”، بیشتر پیچ خوردگی های جزئی قوزک پا می توانند در خانه درمان شوند، اما مواد جدی تر نیازمند توجه پزشکی هستند و ممکن است به انجام عمل جراحی نیز نیاز باشد. اگر درباره شدت پیچ خوردگی دچار تردید هستید، باید برای انجام تصویربرداری پرتو اکس به بیمارستان مراجعه کنید.پیچ خوردگی قوزک پا

علائم پیچ خوردگی های جزئی قوزک پا

در پی چه چیزی باید بود:

در یک آسیب دیدگی شدید، ممکن است قادر به تحمل وزن خود روی پای آسیب دیده نباشید.
درد در مفصل و اطراف آن احساس می شود. شما ممکن است به واسطه درد دچار غش و ضعف شوید.
تورم، و بعدا کبودی در اطراف مفصل دیده می شود.
روند درمان را فراموش نکنید:استراحت، کمپرس سرد، اعمال فشار، بالا نگه داشتن

به پا استراحت دهید

شما باید بلافاصله فعالیتی را که موجب آسیب دیدگی شده است را متوقف کنید، بنشینید، و به قوزک خود استراحت دهید. پا را بالاتر از سطح بدن قرار دهید.

از کمپرس سرد استفاده کنید

قوزک پای خود را با استفاده از کمپرس یخ خنک کنید تا درد و تورم کاهش یابد. در حالت ایده آل، یک کیسه یخ را در یک پارچه یا حوله پیچیده و آن را روی قوزک پای خود قرار دهید. یخ را به صورت مستقیم روی پوست قرار ندهید، زیرا ممکن است موجب سوختگی پوست در اثر سرما شود. اجازه دهید کمپرس یخ به مدت 20 دقیقه در همان حالت باقی بماند.
اعمال فشار را فراموش نکنید

در صورتی که کمپرس کوچک است اجازه دهید در همان مکان باقی بماند یا با استفاده از یک پارچه نرم قوزک پای خود را ببندید. با استفاده از یک باند کشی مقداری فشار روی ناحیه تحت تاثیر قرار گرفته اعمال کنید تا به محدود کردن تورم کمک کند. این کار باید از انگشتان پا تا بالای قوزک پا و نزدیک زانو انجام شود.

قوزک پا را بالا نگه دارید

قرار دادن قوزک پا در سطحی بالاتر از کفل به پیشگیری از تورم و حصول اطمینان از استراحت پا کمک می کند. اگر آسیب دیدگی جدی به نظر می رسد به بیمارستان مراجعه کنید.

گردش خون را بررسی کنید

اطمینان حاصل کنید که بانداژ بیش از اندازه تنگ نباشد. ناخن یکی از انگشت های پا را تا زمانی که سفید شود، فشار دهید، سپس آن را آزاد کنید. رنگ ناخن باید بلافاصله به حالت عادی بازگردد. اگر این گونه نشد، بانداژ بیش از اندازه تنگ بسته شده است. آن را باز کرده و باندپیچی را دوباره انجام دهید. هر 10 دقیقه یک بار شرایط را بررسی کنید.

هر دو تا سه ساعت یک بار از کمپرس سرد استفاده کنید

بانداژ را هنگام شب باز کنید و زمانی که کمپرس یخ روی محل آسیب دیده قرار دارد به خواب نروید.

تمام نکاتی که باید در مورد غلظت خون و راه های درمان آن بدانید.

غلظت خون

غلظت خون بیماری است که در سالهای اخیر زیادتر شده است. هرگاه میزان هموگلوبین خون (درصد گلبول قرمز خون) از حد معمول بالاتر برود، غلظت خون رخ می دهد که حد طبیعی آن در مردان 45 درصد و در زنان پایین تر از این مقدار است که اگر این غلظت در مردان بالاتر از 60 درصد و در زنان بالاتر از 55 درصد شود، باید مورد بررسی قرار بگیرد.

غلظت خون یعنی بخش گلبول های قرمز، چند درصد از خون کامل را اشغال کرده است. نحوه کار نیز به این شکل است که از فردی 2 سی سی خون گرفته می شود. سپس این خون در دستگاه سانتریفیوژ با دور زیادی به چرخش درمی آید و بر اثر این چرخش، بخش های مختلف خون از هم جدا می شوند. در ادامه یک ستون که به گلبول های قرمز اختصاص داده شده است، از سایر بخش های خون جدا می شود و درصد را اعلام می کند. اما چه زمانی هموگلوبین خون در حد طبیعی است؟ در زنان، اگر میزان هموگلوبین بین 16-12 (48- 36 درصد) و در مردان بین 18- 14 (56-42 درصد) باشد، طبیعی است. اصطلاح غلظت خون را ما زمانی به کار می بریم که میزان گلبول های قرمز خون، از عدد 52 در زنان و از عدد 56 در مردان تجاوز کند. در این صورت بیمار دچار پرفشاری و غلظت خون شده است.
علت غلیظ شدن خون چیست ؟

تنها راهی که نشان می دهد فردی غلظت خون دارد یا نه، دادن آزمایش خون و اندازه گیری (اچ.تی.سی) هماتوکریت است. بعد از اینکه جواب آماده شد، پزشک دو دسته علت اولیه و ثانویه پیش رو دارد:

علت اولیه:مغز استخوان بدون هیچ محرکی از بیرون، خود به خود رفتار آنارشیستی نشان داده و شروع به تولید گلبول قرمز می کند که به آن پلیستمی می گویند و افزایش غلظت اولیه نامیده می شود بدون وجود علت ثانویه. درصد کمی از غلظت خون شامل علت اولیه می شود.

علت ثانویه:بین 95-90 درصد از کسانی که با غلظت خون به متخصص مراجعه می کنند، افرادی هستند که غلظت خون ثانویه دارند و این موضوع زمانی اتفاق می افتد که اکسیژن کافی به بافت های بدن نرسد. با کمبود اکسیژن در بدن، هورمونی به نام اریتروپویتین از کلیه ترشح می شود که این هورمون، مغز استخوان را برای ساخت بیشتر گلبول قرمز تحریک می کند تا بتواند کمبود اکسیژن رسانی به بافت های بدن را با افزایش تولید گلبول قرمز جبران کند. نمونه کسانی که با این مشکل مواجه می شوند، افرادی هستند که در ارتفاعات بلند و کوهستانی زندگی می کنند و چون با کمبود اکسیژن روبه رو هستند، دچار بیماری غلظت خون می شوند.

گاهی اوقات اکسیژن محیط مناسب است، اما به دلیل مشکلات ریوی، فرد دچار غلظت خون می شود یا ممکن است اکسیژن از ریه وارد خون شود، اما به دلیل مشکلات خونی، بین خون شریانی و وریدی، مشکلی وجود داشته باشد و خونی که در ریه پر از اکسیژن شده، بلافاصله با خون کم اکسیژن مخلوط شده و همین مساله سبب بروز غلظت خون شود. علت بعدی، هموگلوبین مادرزادی است که در آن افراد فامیل پرخون هستند و به علل مختلفی، مغز استخوان به گلبول سازی تحریک شود. یکی دیگر از علل مهم غلظت خون، کشیدن سیگار و مسمومیت با مونوکسیدکربن است که در نتیجه آنها اکسیژن رسانی به خون کم شده و غلظت خون ثانویه ایجاد می شود.

مصرف دخانیات یکی از علت های جدی درکنار مسائل قلبی است که هم باعث بروز سرطان شده و هم سبب غلیظ شدن خون فرد می شود. فرض کنید فردی مدام سردرد دارد و جریان خونش سیالیت و روانی لازم را ندارد و مرتب در خواب، خواب زده می شود، آیا چنین فردی در طول روز عصبی نیست؟ می تواند تمرکز لازم را برای انجام کار هایش داشته باشد؟ نه. ممکن است ما نتوانیم کار زیادی برای بیماری مادرزادی قلبی که خون پراکسیژن و کم اکسیژن در آن با هم مخلوط می شوند یا بیماری مغز استخوان انجام دهیم، اما مشکلی که به دست خود ما ایجاد شد، فقط نیاز به اراده دارد. بیماران وقتی به ما مراجعه می کنند، می بینیم عصبی هستند و دائم سردرد دارند که علت هم پرخونی است و مشکل هم مصرف سیگار و دخانیات است.

غلظت خون بیماری پیرمرد هاست؟

این بیماری بسته به اینکه بر اثر علت اولیه یا ثانویه در فرد ایجاد شده باشد، ممکن است در هر سنی بروز پیدا کند. ما افرادی داریم که در سن نوجوانی و به دلیل ارثی این مشکل را دارند. بچه هایی هستند که دیواره پایین قلب شان باز است یا مشکل ریوی دارند که آنها ازجمله کسانی هستند که درگیر غلظت خون می شوند.

غلظت خون را چگونه درمان کنیم ؟

وقتی پزشک متخصص باتوجه به جواب آزمایش متوجه شد که علت بروز غلظت خون در فرد، اولیه است یا ثانویه، درمان را آغاز می کند. اگر علت ثانویه بود، درمان علت زمینه ای – قلبی یا ریوی – را در صورتی که امکان پذیر باشد، آغاز می کند و در کنار آن هرگاه غلظت خون از 56درصد در مردان و 52درصد در زنان بالاتر برود، بخشی از خون کشیده و دور ریخته می شود. این کار نیز به شکل استاندارد انجام می شود تا غلظت خون کاهش پیدا کند. این عمل تا زمانی ادامه دارد که یکی از مهم ترین مواد خونساز بدن بر اثر خروج از بدن کم شود. در واقع به بیمار فقر آهن می دهیم تا دچار غلظت خون نشود. حال اگر علت پرخونی براثر علت اولیه یعنی ناشی از مغز استخوان باشد، در این حالت باید به درمان علت بیماری خونی بپردازیم و با خروج خون از یکی از رگ ها، میزان گلبول های قرمز خون تنظیم شوند.

چه کنیم که دوباره غلیظ نشود؟

یکی از سوالات افرادی که خون شان به حالت طبیعی برگشته این است که چه کار هایی انجام دهیم تا خون مان دوباره غلیظ نشود؟ این افراد بهتر است هم برای جلوگیری از غلیظ شدن خون و هم برای کمک به نیازمندان، به طور مستمر خون بدهند. مردان بهتر است هر سه ماه و زنان هر چهار ماه یکبار خون شان را اهدا کنند.
نشانه های غلظت خون را بشناسید

زمانی که سیالیت خون از حدی بالاتر برود، اکسیژن رسانی کم شده و حتی ممکن است سبب توقف حرکت خون در رگ ها شود، به همین دلیل غلظت خون در برخی مواقع می تواند با توقف حرکت خون، فرد را دچار سکته مغزی کند. پس وجود نشانه هایی که در ادامه می آوریم را جدی بگیرید!

 

1. لب های تان بنفش شده؟

وقتی میزان هموگلوبین بدون اکسیژن بیش از حد باشد، مخاط های بدن مثل لب به رنگ بنفش درمی آیند. انگشتان دست و پا و زیر ناخن ها بنفش شده، چشم ها پرخون و پوست صورت نیز بر افروخته می شود. با دیدن این علائم ظاهری می توانید نسبت به غلیظ شدن خون تان شک کرده و برای تشخیص نهایی حتما به متخصص مراجعه کنید.

2. سرتان گیج می رود؟

وقتی غلظت هموگلوبین خون زیاد می شود، سیالیت، روانی و حرکت خون کم شده و فرد دچار سرگیجه و رخوت شده و خون دماغ می شود. اگر سرگیجه و رخوت بدون هیچ دلیل زمینه ای دیگری سراغ شما بیاید و گاه و بی گاه بینی تان هم خون ریزی کند، باید نسبت به غلیظ شدن خون تان مشکوک شوید و این نشانه ها را بررسی کنید.

3. نفس نفس می زنید؟

کسانی که مشکل ریوی دارند، تنگی نفس پیدا می کنند و نفس نفس می زنند هم ممکن است به خاطر غلظت خون شان دچار تشدید این علائم شده باشند. پس هر تنگی نفسی را به حساب آلرژی یا آلودگی هوا نگذارید. گذشته از این، افرادی که مشکل قلبی دارند و تپش قلب پیدا می کنند هم می توانند دچار این مشکل باشند.

طب سنتی چه می گوید؟

گرچه به باور طب رایج، افزایش تعداد گلبول های قرمز خون می تواند نشانه غلیظ شدنش باشد، اما طب سنتی تعریف نسبتا متفاوتی از غلظت خون ارائه می دهد. دکتر قدیر محمدی، متخصص طب سنتی می گوید که این علم، مشکل غلظت خون را به شکل زیر توضیح می دهد:

سرم خون غلیظ شود…

در طب رایج، می گویند اگر تعداد گلبول های خون در حجم به خصوصی از خون بیشتر باشد، فرد مبتلا به غلظت خون است و با بخش سرمی یا مایع کاری ندارند. اما در طب سنتی، اگر گلبول های خون کمتر شود، اما سرم خون غلیظ تر باشد، می گوییم غلظت خون وجود دارد. غلظت خون مشکل شایعی است که می تواند به علت های متفاوتی فرد را گرفتار خود کند.

دمای بدن شما هم بی تاثیر نیست

گاهی اوقات هم اگر دمای بدن از آن حد طبیعی که 37درجه است، پایین تر بیاید و سردتر شود، خون هم متراکم شده و غلیظ می شود. در این شرایط دمای بدن فرد می تواند بدون وجود عوامل زمینه ای دیگر، او را به مشکل غلظت خون دچار کند. درست مثل یخ و آب که یخ نسبت به آب غلیظ تر است چون ملکول های آن نسبت به هم در شرایط متراکم تری قرار دارند. اما آب رقیق است و ملکول هایش با فاصله بیشتری از هم هستند. یعنی هرچه دمای بدن پایین باشد و خون سردتر، گلبول های خون به هم چسبیده تر می شوند و در حجم به خصوصی از خون زیاد به نظر می آیند، ضمن اینکه ممکن است همین فرد دچار کم خونی باشد.

خون تیره همیشه غلیظ نیست

خونی که در سرخرگ ها جریان دارد، شفاف و قرمزرنگ است، اما خونی که در سیاهرگ ها وجود دارد، تیره رنگ است و اکسیژن کمی دارد. اکسیژن این خون در سیاهرگ مصرف شده، به بافت ها آمده و حین گردش، مقداری از فضولات گردش سلولی هم به آن اضافه شده و این خون به قلب و ریه برمی گردد تا دوباره اکسیژن بگیرد، بنابراین نمی توانیم بگوییم لزوما خونی که تیره است، غلیظ هم هست. به بیان دیگر، خون تیره، لزوما غلیظ نیست، ولی خون غلیظ به طور قطع تیره هست. ممکن است خون تیره داشته باشیم اما غلیظ هم نباشد. به همان دلیلی که اشاره شد ممکن است سلول ها به هم چسبیده باشند و به نظر بیاید خون تیره است، اما در واقع غلیظ نیست

چند توصیه

پزشکان بر این اعتقادند که با نوشیدن آب، غلظت خون در حد متعادل باقی می ماند و مشکلاتی چون لخته شدن خون به جهت غلظت خون که عاملی در بروز سکته قلبی است بروز نمی کند.

به طورکلی میوه ها و سبزی ها به علت دارا بودن ویتامینC و فیبرهای محلول و نامحلول، یک عمل حفاظتی در قبال افزایش غلظت خون و کاهش میزان فیبرینوژن (پروتئینی که تبدیل به لخته خون می شود) و افزایش فشارخون دارند که از مهم ترین آنها جهت رفع غلظت خون می توان به آلبالو، لیموترش و موز جهت صاف کردن خون اشاره کرد

بهبود این عفونت عموماً طولانی است. اگر قرار شغلی یا شخصی خاصی دارید یا درد آن شما را کلافه کرده، می توانید از روشهای طبیعی کمک بگیرید و از این نازیبایی ها رها شوید.

علت بروز گل مژه

«گل مژه» به دلیل التهاب غدد چربی قرار گرفته در سطح پلکها و مژه ها ظاهر می شود. تکثیر باکتری های استافیلوکوک رایج ترین علت این عفونت است، اما از جمله علل دیگر زمینه ساز این عفونت می توان به التهاب مزمن چشم، تغییرات هورمونی و استرس اشاره کرد.

روند بهبود گل مژه ممکن است تا 20 روز طول بکشد، گرچه این عفونت یک بیماری خیلی جدی محسوب نمی شود، اما نسبتاً دردناک، آزاردهنده و نازیباست. البته اگر گل مژه تشدید شود، لازم است تا به پزشک مراجعه کرد. همچنین برخی نشانه‌ها ممکن است نشان دهنده بروز گل مژه باشد که عبارتند از:

– حساسیت نسبت به نور

– ناراحتی و مشکل در پلک زدن

– تورم قسمت تحت تأثیر عفونت

– احساس مورمو، خارش، سوزش یا درد

– پوسته شدن در زمان کوتاه

– احساس وجود ذرات شن مانند در چشم

– التهاب پلکها

– اشک ریزش دایم

– ترشحات مخاط چشم

– تاری دید

– دانه ریز زرد یا قرمز رنگ

تشخیص نوع گل مژه مشکل نیست؛ زیرا بستگی به قسمت عفونت دارد. گل مژه خارجی التهاب قرمز رنگی است که روی لبه پلک ظاهر 
می شود و شبیه به دانه کوچک زردرنگ است. این نوع گل مژه در زمان بسیار کوتاهی بهبود می یابد.

اما گل مژه داخلی دورتر از لبه پلک است و شبیه دانه قرمز رنگ خواهد بود و زمان 
طولانی تری برای بهبود نیاز دارد. اگر این گل مژه پس از 10 روز هیچ بهبود نیابد، توصیه می شود به پزشک مراجعه گردد. گل مژه داخلی ممکن است دانه چربی نسبتاً سفتی باشد که نیاز به جراحی دارد. به همین دلیل نباید نسبت به بروز گل مژه بی تفاوت بود.

توصیه های مهم

از آنجا که گل مژه عموماً به دلیل تماس با
 باکتری ها ایجاد می شود، لازم است تا نکات زیر حتما مد نظر قرار گیرند:

– از خاراندن، فشار دادن و کندن گل مژه خودداری کنید؛ زیرا ممکن است عفونت تشدید شده و به چشم آسیب برسد.

– برای پیشگیری از ابتلا به عفونتها باید بهداشت را کامل رعایت کنید.

– تا زمان بهبود کامل نباید از لوازم آرایشی استفاده کرد.

– در مدت این بیماری از لنز استفاده نکنید؛ زیرا سبب انتقال باکتری ها و سرایت به چشم دیگر می شود.

– اگر چشم دچار خونریزی یا مشکل حاد دیگری شد حتما با پزشک مشورت کنید.

چطور می توان گل مژه را درمان کرد؟

بسیاری از روشهای طبیعی می توانند برای تسکین و حتی درمان گل مژه مؤثر باشند. البته باید توجه داشت، التهاب و تورم طی مدت زمانی ممکن است به دیگر قسمتهای بدن سرایت یابد که در صورت تشدید نشانه‌ها باید به متخصص مراجعه کرد، اما بهتر است ترفندهای طبیعی زیر را برای این ناراحتی امتحان کنید.

– آب گرم

بر اساس این درمان قدیمی، باید یک لیتر آب را جوش آورد و سپس اجازه داد تا سرد شود. پس از ولرم شدن آب، تکه ای پارچه تمیز را درون آن قرار داده و روی گل مژه به مدت 10 دقیقه بگذارید. هر چند دقیقه دستمال را عوض کنید.

– اقاقیا

اقاقیا می تواند نقش مهمی در تسکین دردهای گل مژه داشته باشد. کمی از گلهای اقاقیا را در دو لیوان آب جوش بریزید. پس از سرد شدن اسانس گلها در آب پخش می شود. دستمال را در محلول ولرم گذاشته و مانند کمپرس به مدت کمتر از 10 دقیقه روی چشم بگذارید.

– گشنیز

باید خاطر نشان کرد، یکی از مؤثرترین راهکارهای طبیعی برای درمان گل مژه، گشنیز است. یک قاشق از دانه های گشنیز را در یک لیوان آب بجوشانید. پس از سرد شدن و صاف کردن، محلول را تا سه روز برای شست و شوی چشم استفاده کنید.

– چای

تانین موجود در برگهای چای به بهبود این عفونت کمک می کند. یک چای کیسه ای را در آب گرم خیس کرده و به مدت 10 دقیقه روی گل مژه بگذارید. این کار را تا زمان بهبود کامل هر روز تکرار کنید.

– جعفری

برگهای تازه جعفری را در یک ظرف آب بجوشانید. بگذارید کمی بماند، سپس دستمال تمیزی را در آن خیس کرده و روی چشم قرار دهید. این کار را دو بار در روز ، صبح و شب پیش از خواب تکرار کنید. این کار به کاهش التهاب و حساسیت پلکها کمک می کند.

– بابونه

برای رهایی از شر گل مژه، کمی از برگ های بابونه را در دو لیوان آب جوش بریزید. سپس صاف کرده و بگذارید تا سرد شود. پس از ولرم شدن، پارچه ای تمیز را در آن خیس کرده و روی چشم آسیب دیده به مدت 10 دقیقه بگذارید. این کار را دو بار در روز تکرار کنید.

– زردچوبه

زردچوبه یک آنتی باکتری طبیعی است. یک قاشق پودر زردچوبه را در دو لیوان آب بجوشانید تا حجم مایع به نصف برسد. سه قطره از محلول را 2 تا 3 بار در روز در چشم بچکانید.

– گوجه فرنگی

این ترفند به ویژه در تسکین درد مؤثر است. یک گوجه فرنگی تازه را برش دهید و تکه های آن را به مدت پنج دقیقه روی چشم بگذارید. این کار را سه بار در روز تکرار کنید. این کار نه تنها به کاهش التهاب کمک می کند بلکه درخشش بسیار خاصی نیز به پوست می دهد.

– آلوئه ورا

آلوئه ورا خواص متعدد پزشکی دارد. برگ آن را از طول به دو نیم برش بزنید تا بهتر باز شود. یک تکه پنبه را با مایع درون برگ خیس کرده و به آرامی روی پلک قرار دهید. این کار را صبح و شب تکرار کنید و سپس با بابونه یا گلاب به مدت 3 تا 4 روز بشویید. این روش به درمان آب مروارید و دیگر التهابهای چشم نیز کمک می کند.

– خیار

خیار خنک کننده و قابض است و برای ماسکهای پوست و درمان گل مژه بسیار مؤثر است. خیار را برش دهید و تکه های آن را روی چشم عفونی بگذارید تا التهاب و درد کاهش یابد.

به خاطر داشته باشید که گرچه این روشهای طبیعی در بهبود گل مژه کاملاً مؤثر است، اما با این حال اگر نشانه‌های عفونت تشدید شد یا گل مژه بهبود نیافت، نباید در مراجعه به پزشک تردید کرد. توجه کنید، پیشگیری همیشه بهتر از درمان است و یکی از بهترین اقدامهای پیشگیرانه حفظ نظافت دستها و اجتناب از تماس دست با چشم در مواقع آلودگی با مواد شیمیایی است.