هامفری دیوی، مخترع انگلیسی، در سال 1801 لامپ گداخته و در سال 1809 لامپ قوسی را ساخت. در سال 1835، جیمز بومن لیندسی مخترع اسکاتلندی یک لامپ الکتریکی ثابت را اختراع کرد. در سال 1840، وارن دولارو دانشمند انگلیسی نیز لامپی را عرضه کرد. تا سال 1884 محققین و دانشمندان زیادی برای اختراع و بهبود لامپ آزمایش های بسیاری را انجام دادند. اما میان این افراد ژوزف ویلسون سوآن مخترع انگلیسی در سال 1850 شروع به آزمایش طرح های مختلف لامپ کرد. او در 18 دسامبر 1878، لامپی را طی یک سخنرانی در نیوکاسل ارائه کرد که خیلی زود توجه جهانیان از جمله ادیسون را به خود جلب کرد. سوآن امتیاز لامپ را تنها در سال 1880 کسب کرد که در همان سال منزل وی در انگلیس اولین خانه در جهان بود که با نور لامپ روشن شد.
ادیسون در سال 1878 برای آن که بتواند یک لامپ خوب و موثر بسازد وارد یک رقابت شد تا این که با کمک فرانسیس آپتون در تاریخ 22 اکتبر 1879 به پیشرفت مهمی دست یافت. لامپ او به طور مداوم به مدت 13 ساعت کار کرد. ادیسون حق انحصاری اختراع را در 4 نوامبر 1879 به ثبت رساند. ادیسون آزمایشات را ادامه داد و تا پایان سال 1880 لامپ های وی تا 600 ساعت کار می کردند. در نهایت این مدت زمان به 1200 ساعت رسید.
ادیسون می خواست از لامپ استفاده مالی ببرد ولی سوآن از ادیسون به دلیل تقلید شکایت کرد و در این ادعا برنده شد. ادیسون مجبور شد برای پرداخت بخشی از غرامت، سوآن را به عنوان شریک وارد پروژه کند که بعدها او را وارد شرکتی کرد که به نام جنرال الکتریک مشهور شد. در سال 1883 اداره ثبت اختراع آمریکا حکم داد که اختراع ادیسون بر اساس اختراع ویلیام سوایر است و فاقد اعتبار. این ادیسون نبود که ایده را دزدیده بود: موارد بسیاری از افراد مختلف تقریبا همزمان به یک مفهوم فکر می کردند. شکی نبود که ادیسون چند ایده برای طراحی لامپ خود را از طرح سوآن قرض گرفته است.
ادیسون در واقع فرد تنبلی نبود. 1093 اختراع را به ثبت رساند که از میان آن ها می توان به راه آهن برقی و دوربین متحرک اشاره کرد. زمانی که ادیسون از دنیا رفت برای تلفن، باتری، تلگراف، برق و چراغ الکتریکی اختراع ثبت کرده بود. همچنین ادیسون گفته است: “نبوغ 1% الهام و 99% کار سخت است.” در جایی دیگر گفته است: “در این جا قانون خاصی وجود ندارد. تلاشمان را می کنیم تا کار انجام شود.”