خواص کنگرکوهی

کنگر کوهی، یکی از گیاهانی است که در فصل بهار می‌روید و علاوه بر ارزش غذایی، از ارزش دارویی قابل توجهی میان کسانی که از طب گیاهی بهره می‌گیرند، برخوردار است. کنگر‌ به عنوان مکملی شناخته شده، برای کمک به هضم غذا و مواد غذایی و در درمان بیماران به کار می‌رود و متخصصان و درمانگران طب سنتی و گیاهی از خواص کنگر کوهی، برای برطرف کردن مشکلات و بیماری‌های مربوط به کلیه، کیسه صفرا و کبد استفاده می‌کنند. کنگر کوهی، اولین بار در اتیوپی کشت شد و بعد در نقاط مختلف دنیا گسترش پیدا کرده است.

خواص کنگرکوهی

محل اصلی رویش این سبزی مدیترانه، جزایر قناری و آمریکای جنوبی است. در ایران نیز این گیاه به وفور در استان ایلام، لرستان، طالقان و کوه‌های شمال تهران یافت می‌شود. زمان به گل نشستن این گیاه از بهار تا نیمه تابستان است که به عواملی چون شرایط اقلیمی و گرمای هوا وابسته است. دم برگ داخلی سفید رنگ، راس ساقه و هاگدان، قسمت‌های خوراکی این گیاه را تشکیل می‌دهد که در سوپ، خورش و سالاد مورد استفاده قرار می‌گیرد. در یونان و مصر باستان، این گیاه به دلیل نقش کمکی در هضم مواد غذایی مورد توجه قرار گرفت. در طب سنتی اروپا، از برگ‌های کنگر به عنوان ماده افزایش دهنده ادرار ( دیورتیک ) و محرک کلیه‌ها، محرک ترشح صفرا از کبد و انقباض کیسه صفرا مورد استفاده قرار می‌گرفت. این گیاه غنی از پتاسیم بوده، ولی از لحاظ انرژی محدود است. با سایر خواص کنگر کوهی و مواررد منع مصرف آن آشنا شوید.

خواص درمانی کنگر کوهی

پیشگیری از سرطان روده باریک
افزایش نیروی جنسی
درمان یرقان، نارسایی كبد
رفع كم‌خونی
ضدعفونی ‌کننده
تقویت دستگاه گوارش
کاهش کلسترول و تری‌گلیسیرید خون

مضرات

زنان باردار، کودکان، بیماران مبتلا به بیماری شدید کبدی یا کلیوی از مصرف برگ کنگر کوهی پرهیز کنند.
مضر برای مبتلایان به سنگ کیسه صفرا
خواص کنگر کوهی (طبیعت و خواص درمانی)

این گیاه، طبع گرمی دارد و بسیار نیروبخش و مقوی قلب است. برخی خواص دارویی کنگر کوهی عبارتند از:

برگ‌های این سبزی، موجب کاهش چربی خون شده و به دلیل فیبر نامحلول، بسیار ملین و برای پایین آوردن قند خون سودمند است.
سینارین موجود در عصاره برگ کنگر، باعث کاهش کلسترول و تری‌گلیسیرید خون می‌شود و استفاده از عصاره برگ و ریشه کنگر برای جلوگیری از رسوب چربی در جدار رگ‌ها مفید است.
از خواص کنگر کوهی، پیشگیری از سرطان روده باریک به علت وجود اینولین (ماده‌ای که باعث افزایش باکتری‌های مفید دستگاه گوارش می‌شود) در آن است.
آنتی اکسیدان‌های موجود در کنگر کوهی، پوست را در برابر سرطان محافظت می‌کند.
از دیگر خواص کنگر کوهی، افزایش نیروی جنسی بوده، این گیاه به دلیل دارا بودن هورمون‌های گیاهی، ترشحات غدد را تقویت می‌کند.
کنگر کوهی، ضدعفونی ‌کننده، اشتها آور، تب‌بر و هضم ‌کننده غذاست و درضمن، مصرف آن باعث تقویت دستگاه گوارش می‌شود.
از مهمترین خواص کنگر کوهی، درمان یرقان، نارسایی کبد و کم‌خونی بوده، اسید کافئیک موجود در کنگر از کبد در برابر سموم شیمیایی و عفونت محافظت می‌کند.
خوردن کنگر کوهی همراه با ماست به افراد گرم مزاج جهت تعدیل مزاج توصیه می‌شود، ضمن اینکه کنگر منبع غنی از پتاسیم است.

خواص کنگرکوهی

مضرات کنگر کوهی (موارد احتیاطی و منع مصرف)

بهتر است زنان باردار، کودکان، بیماران مبتلا به بیماری شدید کبدی یا کلیوی از مصرف برگ کنگر کوهی پرهیز کنند. همچنین با توجه به اینکه برگ‌های کنگر تحریک کننده انقباض کیسه صفرا است، افرادی که سنگ کیسه صفرا دارند نباید آن را مصرف کنند، چرا که افزایش انقباض کیسه صفرا منجر به انسداد مجاری و حتی پارگی کیسه صفرا می‌شود.

منبع:خواص کنگرکوهی

خواص کنگرکوهی

طریقه مصرف گیاه پنج انگشت

طرزتهیه دمنوش پنج انگشت:

طریقه مصرف گیاه پنج انگشت

مقدار ۲۰ گرم از گیاه پنج انگشت (پامچال )را به مدت ۱۵ دقیقه در ۳ لیوان آب خیس کرده و بعد ۳ دقیقه می جوشانیم و سپس ۱۰ دقیقه آن را دم می کنیم و دمنوش را صاف کرده و آن را با عسل شیرین کنید و هر روز یک فنجان از آن را بعد از غذای اصلی بنوشید.

خواص درمانی گیاه پنج انگشت:

گیاه پنج انگشت اثرات درمانی زیادی برای رحم دارد و با تاثیرگذاری بر محور مرکزی ترشح هورمون در بدن یعنی هیپوتالاموس- هیپوفیز، با افزایش LH و کاهش FSH در درمان اختلات زنانه موثر است.

جلوگیری از اختلالات سینه‌ها

این گیاه با تاثیرگذاری بر سیستم بدن، از درد سینه‌ها، ورم و درد بدن در دوران قاعدگی می‌کاهد. هم‌چنین باعث افزایش ترشح شیر از سینه‌ها شده و منجر به افزایش سایز آن‌ها می‌شود.

تنظیم قاعدگی

مصرف گیاه پنج انگشت قاعدگی را تنظیم می‌کند. درواقع با افزایش ترشح پروژسترون نسبت به استروژن باعث بهبود عملکرد تخمدان می‌شود و اختلالات دوران قاعدگی‌ را کاهش می‌دهد.

پیشگیری از قاعدگی دردناک

خانم‌های بسیاری دچار قاعدگی دردناکی هستند و از این مشکل رنج می‌برند. این گیاه با تنظیم هورمون‌های زنانه از بروز قاعدگی دردناک پیشگیری می‌کند.

قطع غیرطبیعی خون‌ریزی

مصرف درست این گیاه زیر نظر پزشک متخصص طب سنتی باعث درمان قطع شدن غیرطبیعی قاعدگی و افزایش یا کاهش میزان خونریزی و اختلال دوران قاعدگی می‌شود.

درمان نارسایی‌های تخمدان

یکی دیگر از اختلالات زنانه ناباروری تخمدان است. در مواردی که تخمدان قادر به تخمک‌گذاری نیست، گیاه پنج انگشت با اصلاح نسبت پروژسترون به استروژن باعث افزایش عملکرد تخمدان و بهبود تخمک‌گذاری می‌شود.

کاهش علایم یائسگی

این گیاه با بهبود ترشحات هورمونی از میزان عوارض زمان یائسگی کم می‌کند و گرگرفتگی بدن را که از عوارض یائسگی است از بین می‌برد.

مهار فیبروم رحم

فیبروم رحم از مشکلات شایع خانم‌هاست که گاهی درمان آن به عمل جراحی نیاز دارد. با مصرف گیاه پنج انگشت می‌توانید از رشد فیبروم در جدار رحم جلوگیری کنید.

تنظیم ترشح پرولاکتین

این گیاه در افزایش ترشح پرولاکتین با اتصال مستقیم روی گیرنده‌های دوپامینی، منجر به کاهش ترشح پرولاکتین می‌شود.

خواص دیگر:

– پنج انگشت گیاهی قابض است و به بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک می‌کند.

– افرادی که دچار بواسیر یا شقاق هستند، می‌توانند در جوشاند‌ه‌ی این گیاه بنشینند تا بیماری درمان شود.

– برگ این گیاه باعث کاهش نیروی جنسی می‌شود. در قدیم پارسایان در فصل بهار، این گیاه را زیر خود فرش می‌کردند تا شهوت بر آن‌ها غلبه نکند.

– ضماد میوه و برگ آن، ادرار را افزایش می‌دهد.

– این گیاه سر درد را درمان می‌کند.

– جوش‌های صورت را درمان می‌کند.

– کیست‌های رحم و تخمدان را از بین می‌برد.

– چاقی‌های هورمونی را درمان می‌کند.

– ضدیبوست است.

– برگ‌های این گیاه ورم‌های رحمی را بهبود می‌بخشد و عفونت را پاک می‌کند.

– آرام بخش است.

طریقه مصرف گیاه پنج انگشت

ویتاگنوس

ویتاگنوس داروی گیاهی ساخته شده از گیاه پنج انگشت است که به شکل قرص و قطره استفاده می‌شود. این دارو بی‌ضرر است اما برای مصرف آن حتما با پزشک مشورت كنید. فراموش نکنید که درمان با ویتاگنوس بسیار طولانی مدت است. برای مثال برای درمان قطع شدن غیرطبیعی قاعدگی حدود یک سال زمان لازم است، هرچند علایم بهبودی در عرض یک یا دو سیکل قاعدگی بروز می‌کند.

در نازایی و عدم تخمک‌گذاری حداقل پنج تا هفت ماه زمان لازم است.

برای آمنوره‌ی ثانویه نیز باید بیش از دو سال مصرف شود. اثرات آن بعد از یک یا دو سیکل مشخص و پس از چهار تا شش ماه به حداکثر می‌رسد.

میزان و طریقه‌ی مصرف

از عصاره‌ی میوه‌های پنج انگشت، محصولات مختلفی به صورت قطره، قرص و کپسول تهیه شده که کارآیی قطره‌های آن بهتر از انواع دیگر است. مقدار مصرف معمولی قطره‌های آن ۴۰ قطره و یک بار در روز است که می‌توان در صورت نیاز از مقدار بیشتری استفاده کرد.

احتیاط

– در کسانی که سابقه‌ی حساسیت پوستی دارند احتمال بروز ضایعات پوستی بیشتر است.

– در مواردی که بعد از زایمان مصرف شود، زمان شروع اولین قاعدگی را جلو می‌اندازد.

– در صورت ایجاد حساسیت نسبت به دارو، مصرف آن را متوقف کنید.

عوارض جانبی

– معمولا عوارض جانبی این گیاه و فرآورده‌های آن ضعیف است اما خارش بدن، راش‌های پوستی، تهوع و اسهال به میزان یک تا دو درصد در خانم‌ها دیده می‌شود.

– مصرف آن در دوران بارداری ممنوع است.

– نباید همراه با داروهای پروژسترونی و قرص‌های ضدبارداری مصرف شود.‌ هالوپریدول ممکن است اثرات پنج انگشت را تضعیف یا مهار کند.

– عصاره‌ی گیاه پنج انگشت ممکن است موجب تشدید دیسمنوره اسپاسمودیک که مربوط به “pms” نباشد، شود.

مصرف آن هم‌زمان با مصرف هورمون‌های شیمیایی توصیه نمی‌شود.

مصرف در دوران شیردهی

مصرف آن در دوران شیردهی بدون اشکال است و باعث ازدیاد شیر زنان شیرده می‌شود.

نکات قابل توجه

– با توجه به مقدار متفاوت مواد موثر در میوه در نواحی مختلف دنیا، بهتر است از فرآورده‌های صنعتی استاندارد به ویژه قطره استفاده شود.

– قطره دارای مزه‌ی مطلوب نیست و در موقع مصرف حتما باید با آب، آب میوه یا مایعات دیگر (درحد یک چهارم استکان) رقیق شود. مزه‌ی نامطلوب قطره نشانه‌ی ۱۰۰درصد طبیعی بودن آن است.

– گرچه جذب قطره با معده‌ی خالی بهتر است، ولی در اکثر مواقع به علت تحریک معده باعث دل آشوب می‌شود؛ بنابراین آن را همراه با صبحانه، نهار یا شام میل کنید.

– میزان مصرف دارو تجربی است و پس از مدتی مصرف می‌توان، آن را کاهش یا افزایش داد.

– دارو دیراثر بوده و اکثرا در ماه اول بی‌تاثیر است و اثربخشی کامل آن دو تا سه ماه به طول می‌انجامد.

– فرآورده‌های پنج انگشت را می‌توان از سن شروع قاعدگی تا بعد از دوران یائسگی مصرف کرد.

– حساسیت نسبت به این دارو که بسیار محدود است معمولا در هفته‌ی اول ظاهر می‌شود.

منبع:طریقه مصرف گیاه پنج انگشت

طریقه مصرف گیاه پنج انگشت

خواص تره کوهی

خواص گیاه تره کوهی

تره کوهی، گیاهی شبیه به تره فرنگی، دارای طعم تند مانند پیاز و سیر است.

خواص تره کوهی

این گیاه از ارزش غذایی فراوانی برخوردار است .

کولین موجود در این گیاه به عنوان پیام آور شیمیایی در مغز عمل می کند. گنجاندن مقدار کافی کولین دررژیم غذایی قدرت یادگیری را در کودکان و بزرگسالان افزایش می دهد.

تره کوهی حاوی فولات است که نوعی ویتامین B لازم برای حفظ میزان هوموسیستئین در بدن است. هوموسیستئین نوعی پروتئین موجود در خون است که در صورت بالا بودن باعث سکته می شود.

این گیاه منبع غنی پلی فنولز است و از قلب محافظت می کند. حاوی ترکیب سولفوری ازجمله کمپفیرول است. این ماده از جداره رگ های خونی در برابر آسیب دیدگی محافظت و به کبد در دفع کلسترول نیز کمک می کند.

تره کوهی سرشار از آهن است. آهن اکسیژن را به سلول ها منتقل می کند، از سیستم ایمنی بدن حمایت می کند و میزان انرژی را بالا می برد.

خواص تره کوهی

۳۰ درصد نیاز ویتامین A بدن را تامین می کند. ویتامین A برای حفظ سلامت پوست ، استخوان و بافت های نرم لازم است.علاوه بر آن با تولید رتینول، به بینایی نیز کمک می کند.
۲۰ درصد نیاز روزانه ویتامین C بدن را تامین می کند. ویتامین C به بدن در تولید کلاژن کمک می کند. از بروز آب مروارید پیشگیری می کند، سیستم ایمنی بدن را بهبود می بخشد و خطر بروز برخی انواع سرطان را کاهش می دهد.

فولیک اسید در این گیاه به بدن در تولید سلول های جدید کمک می کند. احتمال بروز بیماری قلبی و سرطان روده بزرگ را کاهش می دهد.

منبع:خواص تره کوهی

خواص تره کوهی

خواص کلپوره

گیاهی است علفی، پایا، پرشاخه به ارتفاع 10 تا 35 سانتیمتر و دارای ظاهر سفید پنبه‌ای که معمولاً در نواحی بایر، سواحل سنگلاخی و ماسه‌زارهای نواحی جهان می‌روید. برگهای آن باریک، دراز و پوشیده از کرکهای پنبه‌ای در هر دو سطح پهنک است. گلهائی به رنگهای سفید، سفید مایل به زرد و یا زرد و حتی ارغوانی دارد. این حالت متغیر بودن نه تنها در رنگ گل بلکه در وضع ساقه گیاه که به صورت پرپشت و پرشاخه و یا به حالت خوابیده درمی‌آید نیز دیده می‌شود. زمان گل دادن آن به تناسب شرایط محیط زندگی بین خرداد و مرداد است. زنبور عسل به علت وجود نوش در گلهای آن به سمت گیاه جلب می‌گردد

اندام داروئی:

قسمت مورد استفاده گیاه سرشاخه گلدار گیاه است.

زمان جمع‌آوری:

به تناسب شرایط محیط زندگی بین ماههای خرداد و مرداد است.

دامنه انتشار:

در نواحی بایر، سواحل سنگلاخی و ماسه‌زارهای نواحی مختلف اروپا، منطقه مدیترانه، شمال آفریقا و جنوب غربی آسیا منجمله ایران می‌روید. این گیاه پراکندگی وسیع در نواحی مختلف شمال، مغرب، جنوب و مرکز ایران، منطقه البرز، اطراف تهران مخصوصاً در غالب نواحی نیمه بایر و کوهستانهای نیمه‌خشک دارد.

اجزای متشکله: عصارۀ گیاه Teucrium polium محتوی مواد مؤثره زیره می‌باشد. دی ترپنوئیدها، 7ـ5ـ گلیکوزید، 6 ـ متوکسی جنگوانین و اسانس فرار که بیشترین مواد این اسانس ژرماکرن B، D، بتاکاریوفیلن، هومولن و کاریوفیلن اکساید می‌باشد.

خواص درمانی:

استفاده از این گیاه به طوری که در کتب داروئی قدیمی وارد است به زمانهای نسبتاً دور نسبت داده می‌شود مانند آنکه بقراط، دیوسکورید، پلین و جالینوس از آن در آثار خود نام برده‌اند و چون گیاه ظاهری کاملاً مشخص دارد. نوع مورد نظر حکما در زمانهای قدیم، همین گیاه فعلی بوده است.

سرشاخه‌های گلدار گیاه اثر مقوی، نیرو دهنده و ضد تشنج دارد و اگر گرد آن وارد بینی شود مخاط بینی را تحریک کرده و ایجاد عطسه می‌نماید. مصرف آن را با بررسی‌هائی که بعمل آمده در رفع سردرد، ضعف عمل دستگاه تغذیه، بیماریهای دستگاه تناسلی ـ ادراری و تأخیر یا عدم وقوع قاعدگی به علت ضعف کلی مؤثر می‌باشد. در ضمن اثر ضد تشنج نیز دارد. از این گیاه تلخ در بلوچستان، ایران و هندوستان برای رفع درد ناحیه قلب استفاده می‌شود؛ بعلاوه تب‌بر است و از جوشاندۀ گیاه در آب و با خیساندن و یا دم کردۀ آن در آب در موارد سرماخوردگی مصرف می‌شود. در کرمان نیز برای رفع ناراحتی هاضمه و دل‌درد از آن استفاده می‌کنند.

اثرات فارماکولوژیکی گیاه:

طبق تحقیقات انجام شده در مرکز تحقیق و توسعه شرکت باریج‌اسانس، اسانس کلپوره دارای خاصیت ضد اسپاسم قوی بر روی انقباضات ایجاد شده توسط استیل کولین و کلرور پتاسیم می‌باشد (با غلظت 36ـ9 انقباضات ناشی از استیل کولین را مهار می‌کند و IC50 این اسانس در مهار انقباضات ناشی از KCL برابر 18 است). تأثیر این اسانس بر مهار هر دو نوع انقباض مزیت این گیاه را نسبت به آتروپین و هیوسین که تنها بر روی انقباضات ناشی از استیل کولین مؤثر هستند نشان می‌دهد. در ضمن برای فلاونوئیدهای موجود در فرآورده (لوتئولین 7ـ5 گلیکوزید) نیز اثرات آنتی اسپاسمودیک گزارش شده است.

خواص کلپوره

مکانیسم اثر:

سیستم اعصاب پارا سمپاتیک که از جمله سیستمهای عصبی خودکار بدن است (سیستم دیگر سمپاتیک است). مسئول انقباض و حرکات دستگاه گوارش می‌باشد. استیل کولین یک حامل شیمیائی است که با ترشح از انتهای اعصاب پارا سمپاتیک سبب بروز اثرات این اعصاب بر اندامهای مختلف می‌شود. بنابراین یک داروی آنتاگونیست استیل کولین می‌تواند مانع اثرات این ماده در اندام مورد نظر شود و اثرات استیل کولین را معکوس نماید. مواد مؤثره گیاه کلپوره آنتاگونیست استیل کولین می‌باشند. این مواد با مهار کانال‌های کلسیم مانع از ورود کلسیم از مایع خارج سلولی به داخل غشاء پایانه‌های عصبی در هنگام دپولاریزاسیون (مرحله‌ای که به علت ورودیون‌های سدیم با بار مثبت پتانسیل الکتریکی داخل غشاء به سمت مثبت میل می‌کند) شده، جلو آزاد شدن استیل کولین را از وزیکول‌های التهابی عصب گرفته، در نتیجه امکان انتقال پیام عصبی در طول مسیر نورون‌ها و نیز انتقال پیام عصبی به ماهیچه‌های صاف دستگاه گوارش از میان رفته یا حداقل کاهش می‌یابد. در نتیجه دارای اثرات آنتی‌اسپاسمودیک می‌باشد.

منبع:خواص کلپوره

خواص کلپوره

معرفی گیاه زغال اخته

گیاه زغال اخته

معرفی گیاه زغال اخته

زغال اخته Cornus mas (مترداف با C. mascula) به خانواده Cornaceae تعلق دارد و بومی نواحی جنوبی قاره اروپا، ارمنستان، آذربایجان، گرجستان، ایران(در جنگلهای ارسباران) و جنوب غربی آسیا است. زغال اخته درخت و یا بوته ای خزانپذیر با قامت متوسط یا بلند است که 12-5 متر ارتفاع می باید و قطر تنه به حدود 19-15 سانتیمتر می‌رسد. البته نمونه های پرورشی این گیاه معمولا تا حدود 8-7 متر رشد می کنند.

زغال اخته در منطقه ی وسیعی از اروپا، آسیا به خصوص ایران، ارمنستان و قفقاز می روید. محل رویش این گیاه در ایران، در جنگل های ارسباران، کوه های البرز، منطقه ی الموت، کوهین قزوین و در جنگل های بین مازندران و گیلان می باشد.شکوفه های درخت ذغال اخته در اواخر فصل سرد زمستان، تقریباً سه هفته آخر، یا اوایل فصل بهار و پیش از پیدایش برگ ها پدیدار می شود. شکوفه های زغال اخته رنگ زرد بسیار زیبایی دارند و در خوشه های مدور بر روی شاخه های سخت گرد هم می آیند. از این رو به خوبی در زمینه تیره رنگ شاخه ها دیده می شوند. شکوفه های کوچک اخته در اواسط تابستان به میوه های شفتی تبدیل می شوند .میوه های بیضی شکل ذغال اخته به طول 1 تا 2/5 سانتی متر و پهنای یک سانتی متر ، در ابتدا زرد رنگ هستند و به تدریج رنگ آنها رو به قرمزی می رود و میوه های آن طعم ترش و شیرینی دارد.به طوری که میوه هایی که به رنگ قرمز تیره یا آلبالویی شوند قابل خوردن هستند.

منبع: معرفی گیاه زغال اخته

معرفی گیاه زغال اخته

معرفی گیاه شوکران

شوکران (Poison hemlock) از گلهای بسیار زیبا است، لیکن علی رغم داشتن ظاهری زیبا و جذاب دارای سمی کشنده بوده، تمام قسمتهای این گیاه دارای مواد الکالوئیدی سمی میباشد. البته این گیاه جزو گیاهان دارویی طبقه بندی شده، از آن در طب سنتی و صنعت داروسازی استفاده میگردد و کشت آن تنها به منظور کاربرد دارویی و جنبه صنعتی متداول میباشد.

این گیاه خاص مناطق مرطوب، خاک های غنی از مواد غذایی است و به طور عمده در محصولات زراعی چند ساله و حاشیه نهرها یافت می شود. همچنین در اغلب موارد، شوکران، بصورت انگل بر روی گیاهان دیگر به ویژه انواع سبزیجات وجود داشته و بر آن ها میپیچد و انواع مختلفی دارد که بعضی دارای گلهای سفید و بعضی زرد و بعضی دارای گل قرمز می باشند.

این گیاه به خاکهای مرطوب نیاز دارد و دراراضی سنگلاخ و متروکه و مرطوب رویش داشته و گلهای آن درماه تیر و مرداد سال دوم ظاهر می شود.

در گذشته، پزشکان ایرانی و یونانی از گیاه شوکران، استفاده‌های داروئی بسیار می‌بردند. نیم تا یک گرم این سم برای یک انسان بالغ کشنده است. گیاه «نرسیده» و جوان شوکران سمی‌تر از گیاه «رسیده» و بالغ است. تاثیر سم این گیاه، مستقیماً بروی سیستم اعصاب بوده و پس از عوارضی چون حالت تهوع و لکنت زبان از طریق از کار افتادن سیستم تنفسی عامل مرگ می‌شود.

خواص گیاه شوکران نیز به طور عمده، کمک به درمان آرتروز و خاصیت آرام بخش است. همچنین اطباء قدیم از این گیاه برای معالجه مرض اسکوربوت استفاده میکرده اند.برای آشنایی بیشتر با گیاه شوکران با ستاره همراه شوید.

مشخصات ظاهری و گیاه شناسی شوکران

شوکران، گياهی است علفی ، دوساله يا چند ساله با شاخه های فراوان، گلهايی که به رنگ سفيد تا حدودی زرد رنگ است .

از خصوصيات مهم این گیاه، داشتن لکه های قرمز تا قهوه ای بر روی ساقه ها و خصوصاً قسمت های تحتانی ساقه می باشد . ميوه های آن تا حدودی مشابه زنيان و آنيسون است .
مواد و ترکیبات شیمیایی گیاه شوکران

شوکران کبیر حاوی آلکالوئیدهای سیکوتین، متیل کونیسین، کونهیدرین، پسودوکونهیدرین، صمغ، پکتین، رزین، کاروتن، اسید استیک و املاح می باشد. آلکالوئید سمی کونین (Coniine) و ترکیبات مرتبط با آن در تمامی اندام گیاه وجود دارد. مخصوصا در میوه ها (بیش از 3/5%) بیشترین تمرکز این آلکالوئید سمی است تا جایی که دیواره درونی میوه را لایه کونین می نامند.

خواص شوکران (طبیعت و خواص درمانی)

طبیعت گیاه شوکران گرم و خشک است. برخی از خواص درمانی این گیاه عبارتند از:

از این گیاه به عنوان مسهل در بیماری هایی مانند لقوه و خواب رفتن اعضاء بدن و دردهای مفصلی استفاده می شود.
برای معالجه سردردهای مزمن سودادی مزاج که همراه با ناراحتی های فکر می باشد، مصرف این گیاه مفید میباشد. به این منظور، روزی دو مثقال از پودر خشک شده گیاه شوکران را در یک لیوان شیر بخیسانند و با هفتاد و پنج گرم سکنجبین بخورند و مدت هفت روز این عمل را انجام دهند.
از این گیاه در درمان سردرد و مالیخولیا (نوعی بیماری روانی است که مقدمه جنون بوده وشخص مبتلا به آن مرتب خیالات بد و ناپسند می کند) و مانیا (نوعی جنون است که بیمار به دیگران حمله میکند و آزار می رساند) بسیار مفید است.
در طب چینی و هندی از گیاه شوكران به صورت استعمال خارجى براى درمان ناراحتى هاى جلدى و گرفتگى هاى غدد و سرطان استفاده مى كنند. هچنین این گیاه را به عنوان داروى ضد اسپاسم، آرام بخش، ضد هاری  و ضد كزاز  مى شناسند.
استفاده از گیاه شوکران برای درمان و كنترل آسم، سیاه سرفه، سرفه هاى شدید و بیشتر اختلالات عصبى سودمند است.

مضرات گل شوکران (موارد احتیاطی و منع مصرف)

تاثیر سم این گیاه، مستقیما بروی سیستم اعصاب بوده و پس از عوارضی چون حالت تهوع و لکنت زبان از طریق از کار افتادن سیستم تنفسی باعثمرگ می‌شود.

مصرف بیش از نیم تا یگ گرم از این گیاه سمی، ابتدا عضلات ارادی را فلج مى كند، سپس عضلات تنفسى سینه و در آخر عضلات دیافراگم فلج مى شود و حالت اختناق عارض شده و موجب مرگ مى گردد. جالب است بدانید، از این گیاه و سم آن برای مسموم کردنسقراط فیلسوف مشهور یونانی استفاده شد.

معرفی گیاه شوکران

خواص گیاه درمنه

درمنه و افسنطین‌ها نامی است که در زبان فارسی به اغلب قریب به اتفاق گیاهان جنس Artemisa که در ایران می‌روید گفته می‌شود.
این گیاهان از خانوادۀ Compositae تیرۀ فرعی Radiae هستند. دارای گونه‌های مختلف با نامهای متفاوت می‌باشند که اغلب آنها دارای برگهای تلخ و معطر و خواص داروئی کم و بیش مشابه هم می‌باشند (۱). این جنس در ایران ۳۴ گونه گیاهی علفی یکساله و چند ساله دارد که در سراسر ایران پراکنده‌اند. گونه‌های انحصاری آن در ایران عبارتند از A. Melanolepis-A. Kermanensis. گونه A. Sieberi با ارزش‌ترین آنها از نظر تغذیه دام و از گیاهان بردبار مناطق بیابانی و نیمه‌بیابانی ایران است (۲).
نامهای گیاه (۲):
لاتین: Artemisia sieberi Besser
Syn: Artemesia herb alba, A. Sogdiana bunge, A. Oliveriana
فارسی: درمنه
اجزاء متشکله گیاه:۱و۸ سینئول بعد از آلفا پینن فراوانترین جزء ترکیبی در اسانسهاست و به طور گسترده در تهیه مواد داروئی کاربرد دارد.
به طور موضعی داروئی بی‌حس کننده و ضد عفونی‌کننده است که در درمان حالتهای تورم بکار می‌رود.
سینئول در اسپریهای خانگی، داروهای شستشو و در انواع روغن‌های پوست و مو مصرف می‌شود. در مقابل حشرات اثر کشندگی دارد و در تهیه عطر و مواد معطرکننده نیز بکار می‌رود. لیمونن جزء اصلی اسانس مرکبات است.
اثر سمی و محرک روی پوست دارد. بخارهای آن اثر میکروبهای مولد بیماری منگوکوک را در مدت ۱۵ دقیقه، باسیل ابرت (تیفوئید) را حداقل در یک ساعت، پنوموکوک را در مدت ۳ـ۱ ساعت، استافیلوکوک طلائی را در ۳۰ دقیقه و استرپتوکوک را در ۳ الی ۱۲ ساعت خنثی می‌نماید. اثر باسیل ابرت (مولد حصبه) را در ۵ دقیقه، استافیلوکوک را در ۵ دقیقه، باسیل دیفتری را در ۲۰ دقیقه خنثی می‌نماید.
لیمونن در فرمول فرآورده‌ای داروئی نظیر قرص بی‌کربنات سدیم و پمادهای ضد عفونی‌کننده وارد می‌شود. در ساخت ویتامین A، نیر از لیمونن استفاده می‌شود.

خواص درمانی:

در نواحی مختلف از آن برای دفع کرم استفاده بعمل می‌آید. بعلاوه اثر ضد نفخ، رفع سرفه و سردرد، ضد کرم، ضد عفونی‌کننده و حشره‌کش دارد. اسانس آن به طور خفیف دارای اثر ضد کرم است. آزمایش‌های مختلف، جودسانتونین را حتی در مقادیر کم در آن مشخص ننموده است. میزان اثر اساسن درمنه روی کاندیدا آلبیکنس با می‌باشد.

خواص گیاه درمنه

گیاه مازو چیست؟

مازو فراورده‌گیاهی و کروی شکلی است که در طب سنتی کاربرد فراوان داشته و ازخواص آن برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده میشود. این ماده، بر اثر سوراخ ایجاد شده توسط حشرات برای تخم‌گذاری، بر روی شاخه‌های تازه درخت مازو (نوعی بلوط) به وجود می‌آید. محل رویش گیاه مازو در کشور ما، بیشتر استان‌های لرستان، کردستان و کرمانشاه است و در لرستان در منطقه‌ شینه و نقاط مختلف به شکل پراکنده وجود دارد، اما در این مناطق کاملا محافظت شده و یک توده‌ خالص است.

دانه‏ هاى مازو به بزرگى فندق هستند و در کشور ما معمولا به شکل تیله‌ای با برجستگی‌های فاصله‌دار روی گیاه مازو یافت می‌شود و همانطور که ذکر گردید، در طب سنتی از آن به خصوص برای درمان سوختگی‌ها به صورت موضعی استفاده میشود. دیگر خواص گیاه مازو تقویت لثه، سیاه کردن مو، کمک به درمان سوختگی، درمان گشاد بودن واژن و ناراحتی‌های گوارشی است. امروزه این گیاه علاوه بر عطاری ها به صورت ژل و پودر نیز در دسترس وجود دارد. همچنین از این گیاه، در صنعت چرم‌سازی، مرکب‌سازی و رنگرزی نیز استفاده میشود.

خواص گیاه مازو (طبیعت و خواص درمانی)

طبیعت مازو از نظر طب سنتی، سرد و خشک است برخی از مهمترین خواص مازو عبارتند از:

مازو بسیار قابض است و در کتب سنتی درباره خواص این گیاه آمده است که مصرف آن، رطوبت‌ها را از بین می‌برد.
از مهمترین خواص مازو استفاده از آن برای تنگ کردن واژن است. استفاده از این ماده به اندازه یه بند انگشت و استعمال موضعی آن به درمان گشادی واژن کمک شایانی میکند.
مزمزه‌ی مازو با سرکه برای تقویت دندان، لثه و رفع بدبویی دهان توصیه می‌شود.
پودر ساییده شده گیاه برای درمان ضایعات پاشنه مفید بوده، مازو را روی گوشت سست و زائدی پاشنه می‌گذارند تا از بین برود.
استفاده از مازو به دلیل خاصیت قابض بودن آن، برای بند آوردن خون به شکل موضعی موثر میباشد.
از خواص درمانی مازو برای سیلان رحم استفاده می‌شود.
از ترکیب مازو با سرکه و نمک برای درمان و مداوای زخم‌ها استفاده میشود.
گیاه مازو داروی زخم دهان است به خصوص اگر با سرکه باشد در شفا دادن زخم دهان کودکان بسیار سودمند و موثر خواهد بود.
از دیگر خواص مازو استفاده از ان برای درمان اسهال به ویژه اسهال مزمن و درمان زخم روده میباشد. به این منظور مازو را ساییده و در مقداری آب حل میکنند، همچنین میتوان مقداری از این ماده را با غذا مخلوط نموده و برای درمان استفاد نمود.
از دیگر خواص مازو استفاده از آن برای درمان سرماخوردگی نوزادان است.
مازو برای درمان بیماری‌های پروستات مفید است.
برای رفع عفونت پا توصیه می‌شود، ترکیب مازو‌ی کوبیده شده با حنا را بر کف پا ضماد کنند.
علاوه بر خواص درمانی، از دیگر خواص مازو کاربرد آن به عنوان یک ماده آرایشی بوده، از ترکیب آب و گیاه مازو برای تهیه‌ رنگ مشکی مو به صورت طبیعی استفاده میشود.

مازو چگونه ایجاد و برداشت میشود؟

مازو، بر اثر نيش حشره‏اى موسوم به (cynips gallae tinctoria) به جوانه‌ گیاه مازو توليد می‏شود. اين حشره تخم خود را در جوانه‌ درختان مازو مى‏‌گذارد تا نوزادش از شيره‌ آن تغذيه كند. پس از آن كه نوزاد تغيير شكل داد، در ماه دوم تابستان تبديل به حشره‌‌ای كامل شده و از برآمدگی‏هاى جوانه كه توليد كرده پرواز میكند.
برداشت مازو

محصول مازو را بايد قبل از پرواز حشره جمع ‏آورى كرد. برآمدگی‏هاى مازو قبل از پرواز حشره، سبز رنگ و دانه‏ هايش سنگين است، اما پس از پرواز حشره، سفيد و سبك می‏شوند. برداشت گیاه مازوی سبز از حدود نیمه‌ تیر تا نیمه مرداد ماه است.

انواع مازو

مازو دو نوع است؛ یکی سبز، شاداب، کوچک، دندانه‌دار و بی‌سوراخ که آن را «مازوی سبز» می‌گویند و نوع دوم صاف، سبک و دارای سوراخ است. مازوی خوب آن است که کال، سنگین وزن و سخت باشد. مازوی زرد، سست و سبک، قوتش کم است.

عوارض مازو

همانند سایر گیاهان دارویی، زیاده روی در مصرف مازو مضر بوده و بایستی رعایت اعتدال شود.

معرفی گیاه زغال اخته

گیاه زغال اخته

زغال اخته Cornus mas (مترداف با C. mascula) به خانواده Cornaceae تعلق دارد و بومی نواحی جنوبی قاره اروپا، ارمنستان، آذربایجان، گرجستان، ایران(در جنگلهای ارسباران) و جنوب غربی آسیا است. زغال اخته درخت و یا بوته ای خزانپذیر با قامت متوسط یا بلند است که 12-5 متر ارتفاع می باید و قطر تنه به حدود 19-15 سانتیمتر می‌رسد. البته نمونه های پرورشی این گیاه معمولا تا حدود 8-7 متر رشد می کنند.

زغال اخته در منطقه ی وسیعی از اروپا، آسیا به خصوص ایران، ارمنستان و قفقاز می روید. محل رویش این گیاه در ایران، در جنگل های ارسباران، کوه های البرز، منطقه ی الموت، کوهین قزوین و در جنگل های بین مازندران و گیلان می باشد.شکوفه های درخت ذغال اخته در اواخر فصل سرد زمستان، تقریباً سه هفته آخر، یا اوایل فصل بهار و پیش از پیدایش برگ ها پدیدار می شود. شکوفه های زغال اخته رنگ زرد بسیار زیبایی دارند و در خوشه های مدور بر روی شاخه های سخت گرد هم می آیند. از این رو به خوبی در زمینه تیره رنگ شاخه ها دیده می شوند. شکوفه های کوچک اخته در اواسط تابستان به میوه های شفتی تبدیل می شوند .میوه های بیضی شکل ذغال اخته به طول 1 تا 2/5 سانتی متر و پهنای یک سانتی متر ، در ابتدا زرد رنگ هستند و به تدریج رنگ آنها رو به قرمزی می رود و میوه های آن طعم ترش و شیرینی دارد.به طوری که میوه هایی که به رنگ قرمز تیره یا آلبالویی شوند قابل خوردن هستند.

گیاه استویا

استویا (stevia) یک گیاه بومی آمریکای جنوبی است که امروزه در کشورهای مختلف اروپایی کشت و مصرف می‌شود. خوشبختانه کشت این گیاه چند سالی است که در زمین‌های شهرهای شمالی ایران نیز شروع شده است. استویا یک گیاه با قدرت شیرین کنندگی بسیار قوی می‌باشد که می‌تواند یک جایگزین مناسب برای قندهای تصفیه شده باشد. این گیاه همیار لاغری است، فشار خون را کاهش می‌دهد، با دیابت و قند خون بالا مقابله می‌کند. برای آشنایی با این شیرین کننده صد در صد طبیعی با ما همراه باشید.

استویا و لاغری
برگ‌های استویا حاوی موادی به نام استویوزید و ربودیوزید A می‌باشد. این ترکیبات شیرین کننده‌های طبیعی هستند. برای همین هم برای لاغری بسیار مفیدند. به خاطر اینکه ترکیبات موجود در این گیاه کالری نداشته و حدود 300 برابر شیرین‌تر از قند ساکاروز هستند. البته توجه داشته باشید که صرف مصرف این گیاه و یک شبه لاغری ممکن نخواهد بود. برای خوش اندامی باید یک رژیم غذایی مناسب داشته باشید و ورزش کنید.
استویا برای مقابله با دیابت
شیره‌ی برگ‌های استویا شیرین کننده‌ی صد در صد طبیعی است. ترکیبات موجود در این گیاه میزان گلوکز را پایین نمی‌آورند اما شاخص گلیسمی بسیار پایینی در حد هیچ دارند. در واقع گیاه استویا باعث بالا رفتن انسولین نمی‌شود. بهتر است عصاره‌ی استویا جایگزین قند شود. البته قبل از هر کاری اول با پزشک خود مشورت کنید.
استویا فشارخون را کاهش می‌دهد
برگ‌های استویا حاوی موادی به نام استویوزید هستند. نتایج پژوهش‌های متعددی که روی حیوانات آزمایشگاهی انجام شده نشان می‌دهد که این ترکیب می‌تواند باعث افزایش قطر رگ‌ها شود. برای همین هم خون به راحتی در رگ‌ها جریان می‌یابد. در سال 2003 در چین، پژوهشی روی 168 بیماری فشار خونی انجام شد. نیمی از شرکت کننده ها روزانه 3 عدد کپسول 500 میلی گرمی استویوزید مصرف کردند (به مدت 3 سال) و گروه دیگر پلاسبو یا همان دارونما دریافت کردند. بررسی‌ها نشان داد که فشار خون سیستولیک (عدد بزرگ‌تر) گروه اول از 150 به 140 mmHg رسیده است و فشار خون دیاستولیک شان (عدد کوچک‌تر) از 95 به 89 mmHg کاهش یافته است. اما تغییر قابل مشاهده ای در وضعیت گروه دوم که دارونما مصرف کرده بودند دیده نشد. البته توجه داشته باشید که استویوزید هنوز به عنوان دارو برای کاهش فشار خون بالا تجویز نمی‌شود. اما افرادی که فشار خون نرمالی دارند می‌توانند از آن استفاده کنند.

استویا و خداحافظی با پوسیدگی دندان‌ها
عصاره‌ی گیاه استویا حاوی ترکیبات بسیار شیرینی است که در عین حال باعث پوسیدگی دندان نمی‌شود. علاوه بر این استویوزید موجود در این گیاه عملکردی مشابه با فلور دارد و به طور چشمگیری از پیشرفت جرم‌های دندان پیشگیری می‌کند. برای همین این گیاه بهترین جایگزین برای قند به شمار می‌آید.
استویا برای مقابله با فشار خون بالا
این گیاه برای افرادی که از فشار خون بالا رنج می‌برند بسیار مفید است. استویوزید میزان قند خون را کاهش می‌دهد و حساسیت به انسولین را بالا می‌برد. انسولین هورمونی است که برای کنترل میزان قند خون ترشح می‌شود.
توصیه می‌شود افرادی که فشار خون بالا دارند به جای قند و غذاهایی که با شکر سفید تهیه می‌شود عصاره‌ی استویا مصرف کنند. البته توصیه می‌کنیم اول با پزشکتان مشورت کنید.
استویا در محصولات آرایشی بهداشتی
در بعضی از کشورها از عصاره‌ی استویا در ترکیبات محصولات آرایشی بهداشتی نیز استفاده می‌کنند. این گیاه به خمیر دندان طعم شیرینی می‌دهد و جلوی پوسیدگی دندان‌ها را نیز می‌گیرد.
چگونه این گیاه را تهیه کنیم؟
این گیاه چند سالی است که در شهرهای شمالی کشورمان کشت می‌شود. این محصول به صورت برگ‌های خشک بسته‌بندی شده و همچنین عصاره به فروش می‌رسد. از عصاره‌ی این گیاه برای تهیه انواع کیک‌ها، مربا، گز و غیره استفاده می‌شود. به خاطر اینکه این گیاه چندین برابر شیرین‌تر از ساکاروز می‌باشد. برگ‌های خشک شده‌ی آن به صورت دم کرده مصرف می‌شود. توجه داشته باشید که عصاره‌ی این گیاه تا یک یا دو ماه بعد از تولید قابل مصرف است؛ و دیابتی‌ها می‌توانند آن را جایگزین قند کنند. برگ‌های خشک استویا در انجمن‌های دیابتی‌ها وجود دارد. این گیاه به صورت برگ خشک بسته بندی شده و عصاره در شهرهایی مانند رشت، اصفهان، مازندران و احتمالاً تهران نیز به فروش می‌رسد. امیدواریم روزی برسد که این گیاه بین مردم جایگاه خود را پیدا کند و در تهیه‌ی نوشابه ها، شیرینی‌جات و کلاً محصولات غذایی شیرین استفاده شود. می‌توانید سری به عطاری‌های شهرتان بزنید و سراغ این گیاه را بگیرید.